Το
τελευταίο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ ολοκληρώθηκε αρχές του Δεκέμβρη, με εξαιρετικά
αποτελέσματα για την παράταξή μας, την Ενωτική Αγωνιστική Επανεκκίνηση (ΕΑΕΚ). Στην προηγούμενη θητεία ως ενιαίο ΜΕΤΑ
(Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής, πρόσκειται στη ΛΑΕ) είχαμε εκλέξει 14 γενικούς συμβούλους και σήμερα η ΕΑΕΚ εξέλεξε 13 και
το ΜΕΤΑ 8, ενώ στην Εκτελεστική Επιτροπή έχουμε εκλέξει 3 μέλη και το ΜΕΤΑ 1. Το
αρνητικό των αποτελεσμάτων είναι ότι πρώτη δύναμη είναι η ΔΑΚΕ, με μειωμένες
φυσικά δυνάμεις από το προηγούμενο συνέδριο, αλλά διεκδικεί τον πρόεδρο.
Από
τότε και μέχρι σήμερα η ΑΔΕΔΥ βρίσκεται σε αδράνεια, χωρίς να έχει εκλέξει
προεδρείο, συνεχίζει την πορεία της προηγούμενης τριετίας και το μόνο που κάνει
είναι να εκδίδει ψηφίσματα, χωρίς πραγματικό αντίκρισμα. Και οι δημόσιοι
υπάλληλοι με τα προβλήματά τους παρακολουθούν αμέτοχοι. Και αναρωτιούνται οι
της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ για τη διευρυνόμενη κρίση αξιοπιστίας των φυσικών μελών
στην τριτοβάθμια οργάνωση.
Με
γυρίζει αυτή η κατάσταση πολλά χρόνια πίσω, τη δεκαετία του ‘70, φοιτητή στη
Βιομηχανική Σχολή. Στις συνελεύσεις υπήρχαν οι παρατάξεις της Αριστεράς, όλων
των αποχρώσεων, η ΔΑΠ δεν υπήρχε και η ΠΑΣΠ εμφανίζονταν δειλά-δειλά. Και τι
έγινε; Οι φοιτητές είχαν τα προβλήματά τους, ενώ εμείς είχαμε καυτά θέματα να
επιλύσουμε, όπως τη δομή της στρουχτούρας, να καταγγέλλουμε τις επεμβάσεις των
Αμερικάνων και μην ξεχνάμε και την αντιπαράθεση για την πολιτιστική επανάσταση
στην Κίνα. Αποτέλεσμα αυτής της αριστερίστικης αδιαφορίας ήταν να διαλυθεί η
ΕΦΕΕ, να απομακρυνθούν οι φοιτητές από τους αγώνες και να πρωταγωνιστεί μέχρι
σήμερα η ΔΑΠ, με τις ωραιότατες εκδρομές στη Μύκονο και τις αξιόλογες
σημειώσεις της...
Κάτι
αντίστοιχο γίνεται σήμερα στην ΑΔΕΔΥ. Ο εκπρόσωπος του ΜΕΤΑ στην Εκτελεστική
Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, σε αυτές τις συνθήκες της συνδικαλιστικής ανομβρίας,
πρότεινε πέντε στάσεις εργασίας για τον μήνα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τα
ποσοστά αποτυχίας των τελευταίων κινητοποιήσεων. Άραγε, υπάρχει αξιολόγηση των επιλογών των συνδικαλιστικών στελεχών;
Στην
τελευταία συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017
αισθάνθηκα ότι βρισκόμασταν σε οπτική επαφή με τα χειμερινά ανάκτορα, αλλά
κάποια στιγμή τα έχασα, τα ξεπεράσαμε και τα αφήσαμε πίσω μας. Προτάθηκε, εκτός
από όλα τα άλλα, στις απεργιακές κινητοποιήσεις του μέλλοντος να βάλουμε ζήτημα
αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή επιστροφή στη δραχμή, αποχώρηση από
το ΝΑΤΟ, να μην πληρώσουμε το χρέος της χώρας, διαγραφή των χρεών των
νοικοκυριών και τα σχετικά. Τελικά, η κάθε παράταξη επέμενε στην πρότασή της
καταψηφίζοντας τις υπόλοιπες και δεν ψηφίστηκε καμιά πρόταση.
Η παράταξή μας προσπαθεί να
ανακόψει τη διαλυτική πορεία της ΑΔΕΔΥ, θέτοντας ένα ρεαλιστικό πλαίσιο
διεκδίκησης με θέματα που μπορούν να διεκδικηθούν και να πετύχουμε νίκες,
όπως στα ζητήματα του ΕΦΚΑ, των προσλήψεων, τη διεκδίκηση των συλλογικών
διαπραγματεύσεων. Θεωρούμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα
της εργασίας μας στην επίθεση που δέχεται από τον νεοφιλελευθερισμό και τη
σταδιακή αποκατάσταση των εισοδηματικών απωλειών από τα μνημόνια. Όποιο
διεκδικητικό πλαίσιο διαμορφωθεί προτείνουμε να συζητηθεί στις Ομοσπονδίες,
παρουσία μελών του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ και το ίδιο να επαναληφθεί στις
Συνελεύσεις των σωματείων και από αυτή τη διαδικασία να βγουν οι επόμενες
διεκδικήσεις και κινητοποιήσεις. Στόχος
μας η αποκατάσταση της χαμένης αξιοπιστίας της ΑΔΕΔΥ από τα φυσικά της μέλη,
τους δημόσιους υπαλλήλους. Για να ξαναοργανώσουμε το συνδικαλιστικό κίνημα
σε στέρεες βάσεις, για να περάσουμε σε επιθετικούς νικηφόρους αγώνες.
Όσον αφορά στο προεδρείο της
Εκτελεστικής Επιτροπής, δηλώσαμε ότι θα συμμετέχουμε σε προεδρείο με τις
υπόλοιπες παρατάξεις, στη βάση αυτού που εκλέχτηκε στο Γενικό Συμβούλιο.
Διαφορετικά, αυτό το άτυπο προεδρείο που υπάρχει σήμερα (ΔΑΚΕ, πρώην ΠΑΣΚ και
ΜΕΤΑ) που το χρησιμοποιούν για αντικυβερνητικά δελτία Τύπου, ας το φτιάξουν και
τυπικό προεδρείο, και ο Μαρξ βοηθός.
Όσον
αφορά κάποια δημοσιεύματα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο από πρώην συντρόφους
του ΜΕΤΑ, ας μου επιτραπεί να απαντήσω με τους στίχους του Γ. Αγγελάκα «σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ». Εκφράζοντας
και τους άλλους συκοφαντημένους συντρόφους, θα τους συνιστούσα να κρατήσουν πιο
ψηλά το επίπεδο της συνδικαλιστικής και πολιτικής μας αντιπαράθεσης.
*Ο
Παναγιώτης Ιωακειμίδης είναι γραμματέας στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου