Θέλω να γράψω δυο λόγια γι αυτά τα 4 χρόνια που πέρασαν, γι’ αυτά τα 4 χρόνια που συμμετέχω στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Δεν είναι εύκολο να περιγράψω αυτή την εμπειρία ειλικρινά, ούτε οι λέξεις φτάνουν να περιγράψουν τα συναισθήματα που βίωσα όλο αυτό το διάστημα, όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό.
Θυμάμαι πώς ξεκίνησε η ιστορία η δική μου με το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, όταν πολύ καλός μου φίλος, με τον οποίο συμμετείχαμε τα τελευταία χρόνια σε Πολιτιστική Ομάδα της περιοχής, αλλά και σε διάφορες κινηματικές δράσεις, ήρθε και μου είπε: «Ρούλα αύριο θα γίνει μια συζήτηση για το θέμα της χωματερής. Θα έρθεις» Δεν τέθηκε καν θέμα ερώτησης, δεδομένου ότι γνώριζε τις θέσεις μου για το θέμα της χωματερής και στο παρελθόν είχαμε συμμετάσχει με την δική μας Πολιτιστική Ομάδα σε κάποιες σχετικές δράσεις για τη χωματερή και το Περιβάλλον…
Έτσι ξεκίνησε η πρώτη μου επαφή με αυτό που αργότερα πήρε σάρκα και οστά και έγινε ένα κίνημα για όλους, με μοναδικό σκοπό το κλείσιμο της χωματερής, το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες παραμόνο να πω ότι στην αρχή ήμουν κι εγώ επιφυλακτική και δύσπιστη και έψαχνα να βρω αν κάτι κρύβεται πίσω από όλο αυτό! Θα πω μόνο πως πολλοί προσπάθησαν να με προσεγγίσουν για να με αποτρέψουν από τη συμμετοχή μου και να διαβάλλουν άτομα του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, ώστε να κλονιστεί η εμπιστοσύνη μου. Κάποια από τα άτομα αυτά είναι πολύ γνωστά πρόσωπα στη πόλη μας, άτομα εκλεγμένα… δεν θα πω παραπάνω και δεν έχει καμία σημασία πια. Εφόσον δεν είχαν να μου δώσουν στοιχεία πραγματικά και «ενοχοποιητικά» όταν τους τα ζήτησα, τους αγνόησα εντελώς!!! Αποφάσισα να συμμετέχω ενεργά και έτσι μέσα από όλες τις διαδικασίες θα διαπίστωνα αν κάτι δεν πήγαινε καλά!
Τη συνέχεια τη γνωρίζετε οι περισσότεροι…
Όχι μόνο παρέμεινα στο κίνημα, αλλά… παρά του ότι απειλήθηκα να απολυθώ και να περάσω ΕΔΕ για τη συμμετοχή σε κάποια δράση του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ, συνέχισα… και δηλώνω παρούσα για τον αγώνα που θα συνεχίσει να δίνεται. Ως το τέλος!
Δεν θα κουράσω άλλο θα αφήσω το βίντεο για τα 4 χρόνια που θα ξανά προβάλλω να μιλήσει… Σε αυτό φαίνονται μια σειρά από τις δράσεις και τους αγώνες του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ που πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Προσωπικά, βλέποντάς το, νιώθω έντονη συγκίνηση, γιατί κάθε μια φωτογραφία αντιστοιχεί σε μια συγκεκριμένη στιγμή που είναι βαθιά χαραγμένη και στη μνήμη και στην ψυχή μου!
Το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ έδωσε 4 Χρόνια έναν αγώνα πολύ, πολύ δύσκολο, μα και άνισο. Δεχθήκαμε πόλεμο και από ανθρώπους που κάποτε θεωρούσαμε δικούς μας, αναγκαστήκαμε να συγκρουστούμε με συντρόφους, παρατάξεις, συγγενείς και φίλους γιατί για τα μέλη του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ο στόχος είναι το Οριστικό κλείσιμο της χωματερής και είναι αδιαπραγμάτευτος!!! Χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέσα για να «σπάσει» αυτός ο αγώνας, αλλά και το ηθικό όλων μας… Με προσωπικές απειλές, λασπολογία, κακοήθειες αλλά και προσπάθεια διάσπασης του κινήματος. Δεν κατάφεραν τίποτα! Κι αυτό γιατί τα μέλη που ξεκίνησαν αυτή τη προσπάθεια είναι άτομα με ήθος και αξίες, με χαρακτήρα ακέραιο όπως αρμόζει σε πραγματικούς αγωνιστές.
Πριν κλείσω θέλω να πω, πως νιώθω περήφανη που αποτελώ ένα μικρό μέρος αυτής της προσπάθειας, να πω ένα ευχαριστώ σε αυτούς τους ανθρώπους που βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή μαζί στους δρόμους (δεν θα ονοματίσω, αυτοί ξέρουν…), να τους ευχαριστήσω για όσα διαρκώς με τη στάση τους με διδάσκουν και να τους πω πως είναι τιμή μου που τους συνάντησα και βρίσκομαι δίπλα σε ανθρώπους σαν αυτούς, δίπλα σε πραγματικούς αγωνιστές.
Επειδή δεν θέλω να αδικήσω όμως και τα νέα μέλη, θέλω να τους καλωσορίσω στο κίνημά μας, είναι άτομα εξαιρετικά με άποψη, γνώσεις, με πραγματική αγωνία για τις άσχημες εξελίξεις που έρχονται, με όρεξη και διάθεση να προσφέρουν σε αυτόν τον τίμιο αγώνα κατά του εγκλήματος του ΧΥΤΑ Φυλής.
Ένας αγώνας που δεν είναι δικός μου, ούτε των μελών του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ αλλά ένας αγώνας που αφορά όλους μας, εμάς φίλοι και φίλες κάτοικοι Φυλής ιδιαίτερα, αλλά και όλους τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής και της Δυτικής Αθήνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου