γράφει ο Δημήτρης Μπουρίκος
Πολιτικός- Κοινωνικός Επιστήμονας
Απόφοιτος Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης
Σε συνέχεια προηγούμενων άρθρων μας για τους θανάτους από νεοπλασίες στη Δυτική Αττική[1] και έχοντας πλέον πρόσβαση και στα δεδομένα του 2016 (ΕΛΣΤΑΤ) ανά Περιφερειακή Ενότητα, μπορούμε να δούμε την εξέλιξη του φαινομένου καθόλη την περίοδο 1999-2016. Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η τραγική περιβαλλοντική και υγειονομική πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τη χωματερή στη Δυτική Αττική, αναγνωρίστηκε επίσημα από τον ΕΔΣΝΑ[2] που ξεκίνησε και σχετική επιδημιολογική έρευνα[3], ενώ στον τύπο διέρρευσαν και ευρήματα μελετών για το εκεί ρυπαντικό φορτίο.[4]
Κάνοντας χρήση των στοιχείων για τις αιτίες θανάτων ανά τόπο μόνιμης κατοικίας των θανόντων την περίοδο 1999-2016 και συγκρίνοντας την Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής (Δήμοι Ασπροπύργου, Ελευσίνας, Μάνδρας- Ειδυλλίας- Ερυθρών, Μεγάρων και Φυλής) με την υπόλοιπη Περιφέρεια Αττικής, διαπιστώνεται ότι το ποσοστό των θανάτων από νεοπλασίες στην Δυτική Αττική έχει αυξηθεί 23,1% έναντι 7,6% στη λοιπή Περιφέρεια Αττικής την αναφερόμενη περίοδο (βλ. Διάγραμμα 1), μια σχέση δηλ. 3:1 ως προς τη δυναμική εξέλιξη του φαινομένου (που ίσχυε και στις προηγούμενες συγκρίσεις 1999-2014 και 1999-2015).[5]