Από την προηγούμενη Παρασκευή 11/6 η συμμορία πανηγυρίζει .
Εκδόθηκε νέα περιβαλλοντική άδεια για την εγκατάσταση της Φυλής και έτσι θα μπορεί να συνεχιστεί το πάρτι με τους νέους ΧΥΤΑ και την ανανέωση των εγκαταστάσεων (ΕΜΑΚ-Αποτεφρωτήρας επικίνδυνων νοσοκομειακών αποβλήτων κλπ) .
Η χαρά τους είναι ακόμα μεγαλύτερη γιατί σε λίγους μήνες από σήμερα θα έχουμε και ένα νέο ΠΕΣΔΑ που θα τους επιτρέψει να κάνουν και ένα νέο ΧΥΤΑ και ένα νέο υπερ-εργοστάσιο πλησίον της σημερινής εγκατάστασης .
Εμείς δυστυχώς δεν καταφέραμε για άλλη μια φορά να τους σταματήσουμε .
Είναι η τρίτη φορά που επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία και τις τρείς φορές οι ηττημένοι είμαστε εμείς.
Η πρώτη ήταν το 1990 επί δημαρχίας Ν. Παπαδήμα
, η δεύτερη το 2004 επί δημαρχίας Δ. Μπουραΐμη και η τρίτη επί δημαρχίας Χ. Παππού . 31 χρόνια η ίδια ιστορία ..
Δεν είναι καθόλου τυχαία η αναφορά στους δημάρχους Άνω Λιοσίων και Φυλής .
Αυτοί οι άνθρωποι προκειμένου να εξυπηρετήσουν μια δράκα τοπικών παραγόντων και σκουπιδοεργολάβων άνοιγαν κάθε φορά την πόρτα την ώρα που εμείς παλεύαμε να την κλείσουμε .
Αυτοί πάντα έπαιζαν τον πιο βρώμικο ρόλο. Όχι μόνο γιατί συναινούσαν , όχι μόνο γιατί άνοιγαν την πόρτα , αλλά γιατί αναλάμβαναν εργολαβικά και τον εκμαυλισμό της τοπικής κοινωνίας χρησιμοποιώντας τα αμύθητα ποσά των αντισταθμιστικών .
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι χωρίς την παθητική στάση -στα όρια της συναίνεσης- της τοπικής κοινωνίας, η χωματερή δεν θα μπορούσε να παραμείνει τόσα χρόνια ανοιχτή .
Φυσικά δεν έφταιξαν μόνο οι τοπικοί δήμαρχοι . Το ότι είχαν τον πιο βρώμικο ρόλο δεν σημαίνει ότι είχαν και την αποκλειστική ευθύνη .
Οι Κυβερνήσεις ,οι νομάρχες , οι περιφερειάρχες , οι δήμαρχοι της Αττικής μέσω του ΕΔΣΝΑ κάθε φορά βολευόντουσαν με την χωματερή στη δυτική Αττική και έλυναν το πρόβλημά τους έχοντας το κεφάλι τους ήσυχο από αντιδράσεις τύπου Κερατέας .
Η ευθύνη τους είναι τεράστια .
Όμως δεν τώρα η ώρα του καταλογισμού των ευθυνών . ΣΣ σε προσωπικό επίπεδο έχω μιλήσει άπειρες φορές για τις ευθύνες ακόμα και συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων .
Πάμε ΣτΕ ;
Τώρα πρέπει να δούμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε για να τους σταματήσουμε έστω και την τελευταία στιγμή .
Το βέβαιο είναι ότι η πρόσφατη περιβαλλοντική αδειοδότηση είναι «τρύπια».
Η ΜΠΕ παρουσιάζεται ως ενιαία, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι, αφού εξαιρεί 3 βασικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται μέσα στην ΟΕΔΑ με την αστεία δικαιολογία πως τις διαχειρίζονται ιδιώτες .
Πρόκειται για τη μονάδα παραγωγής βιοαερίου (ΗΛΕΚΤΩΡ) τον αποτεφρωτήρα επικίνδυνων αποβλήτων υγειονομικών μονάδων (ΗΛΕΚΤΩΡ) και τη μονάδα ανακύκλωσης - επεξεργασίας της εταιρείας WATT AE.
Όμως η μεγάλη τρύπα είναι πως η ΜΠΕ αγνοεί ή υποβαθμίζει συστηματικά ευρήματα από μετρήσεις που δείχνουν σημαντικές υπερβάσεις σε μια σειρά ρυπαντικών παραμέτρων.
Τέτοιες είναι οι εκθέσεις περιβαλλοντικής παρακολούθησης των ΧΥΤΑ στη Φυλή και οι εκθέσεις λειτουργίας του ΕΜΑΚ και του αποτεφρωτήρα επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων.
Είναι οι εκθέσεις των επιθεωρητών περιβάλλοντος για τα υπόγεια ύδατα , είναι οι μελέτες του πανεπιστημίου Αθηνών , οι μελέτες του φορέα διαχείρισης του Θριασίου η μη αξιοποίηση των παραδοτέων της επιδημιολογικής έρευνας που έχουν ολοκληρωθεί κλπ .
Πουθενά δεν φαίνεται ότι ευρύτερη περιοχή είναι περιβαλλοντικά υπερκορεσμένη, λόγω της πολυετούς λειτουργίας της εγκατάστασης.
Το ακόμα χειρότερο είναι πως η ΜΠΕ, αναγνωρίζει έμμεσα την περιβαλλοντική υποβάθμιση, με διατυπώσεις που παραπέμπουν στο «χειρότερα δε γίνεται», όπως:
«Τα έργα της ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής ως ήδη κατασκευασμένα και σε λειτουργία εδώ και πολλά έτη δεν μπορούν να μεταβάλουν περαιτέρω τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της περιοχής» .
Υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα να προσφύγουμε στα ανώτατα δικαστήρια όπως το ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) και να ζητήσουμε την ανάκληση της περιβαλλοντικής άδειας .
Υπάρχουν και τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια ..
Ξέρουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν για συλλογικότητες όπως τη δική μας το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που συμμετέχουν άνθρωποι που δεν τους περισσεύουν τα λεφτά για να πληρώνουν παράβολα και δικηγόρους .
Ξέρουμε πως η «άλλη πλευρά» διαθέτει στρατό δικηγορικών γραφείων , απεριόριστο χρήμα και προσβάσεις σε κυκλώματα της δικαιοσύνης .
Παρ όλα αυτά πρέπει να το τολμήσουμε και να εξαντλήσουμε ότι περιθώρια έχουμε.
Να το πάμε μέχρι τέλους και ποιος ξέρει; Ίσως και να τα καταφέρουμε ..
Αμαχητί δεν θα πέσουμε .
Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου