Το νταηλίκι και τα κορόιδα ..

Εμένα το νταηλίκι δεν μ άρεσε ποτέ. Ούτε στην προσωπική μου ζωή , ούτε στον συνδικαλισμό και στην πολιτική.

Οι νταήδες είναι κάτι σιχάματα που τους συναντάμε παντού. Στα γήπεδα, στα σχολεία, στον στρατό και σε όλους σχεδόν τους μαζικούς χώρους υπάρχουν πάντα κάποιοι νταήδες που κάνουν δύσκολη την ζωή των άλλων.

Το «σαράκι» του συστημισμού και η αντι-ΒΑΠΕ ρητορική του Τάσου Κεφαλά*

(οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο είναι από την τελευταία «φουρνιά» αιολικών στον κεντρικό Ελικώνα -που δεν έχουν κανένα πρόβλημα συνύπαρξης με τη γραμμή υπερυψηλής τάσης, η οποία συνδέει το δίκτυο με τη μονάδα φυσικού αερίου της ELPEDISON στη Θίσβη Βοιωτάς-, καθώς και από παλιότερες κινητοποιήσεις για ζητήματα ενέργειας)

Α. Εν αρχή ην ο (αντί)λογος

Ο ριζικός μετασχηματισμός του τομέα της ενέργειας στη χώρα μας, που έχει συντελεστεί -κυρίως- τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη τοπικών και πανελλαδικών πρωτοβουλιών και κινημάτων, για μια σειρά ζητημάτων, από την κατάσταση στις λιγνιτκές περιοχές μέχρι το πρόσφατο φαραωνικό σχεδιασμό της εξόρυξης υδρογονανθράκων και από την επέλαση των αιολικών στους ορεινούς όγκους μέχρι τη συνεχιζόμενη φραγματοποίηση μεγάλων ποταμών και υδατορευμάτων. Μια διαδεδομένη αίσθηση αδυναμίας ανακοπής αυτών των εξελίξεων, σε συνδυασμό με τη συνθετότητα του προβλήματος, έχουν -από παλιότερα- δημιουργήσει την ανάγκη της ουσιαστικής συνεννόησης και της κοινής δράσης των επιμέρους κινημάτων, κάτι που για την ώρα εξακολουθεί να είναι ζητούμενο, γι αυτό και η παράφραση της γνωστής ευαγγελικής ρήσης που προτάχθηκε.

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ.. (ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ - West highlands)

Νέα βόμβα στην δυτική Αττική με μελέτες για την ρύπανση που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας ! του Θωμά Μπιζά.

 Ρυπασμένα εδάφη και οικοτοξικότητα στη Δυτική Αττική: Ως πότε θα παραμένουμε στο σκοτάδι;

Η χώρα μας έχει αργήσει τραγικά και ίσως εγκληματικά στην εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας για την καταγραφή, αξιολόγηση της επικινδυνότητας και τον προγραμματισμό αποκατάστασης των ρυπασμένων χώρων, σύμφωνα με την ΚΥΑ: 8668/2007/2-3-07 (ΦΕΚ 287/Β) και 50910/2727/22-12-03 (ΦΕΚ 1909/Β).

Επιστροφή στην κανονικότητα; του Δημήτρη Μπουρίκου

Συχνά στις κοινοβουλευτικές συζητήσεις αλλά και στο δημόσιο λόγο , γίνεται αναφορά είτε στην ανάγκη επιστροφής στην κανονικότητα (συνήθως από την πλευρά της αντιπολίτευσης ) είτε στην διαπίστωση περί επανόδου ήδη στην κανονικότητα (πλευρά της συμπολίτευσης).

Μια σημαντική διάσταση της κανονικότητας είναι η πολιτική. Ωστόσο, οφείλουμε να ορίσουμε την πολιτική κανονικότητα και να δούμε κάποιους δείκτες κατάδειξής της προκειμένου να αποφύγουμε μια εξαιρετικά μεροληπτική ανάλυση που κρίνεται από το βαθμό συμπάθειας ή αντιπάθειας προς την εκάστοτε κυβέρνηση.

Με αυτό το σκεπτικό, μπορούμε να προσεγγίσουμε την πολιτική κανονικότητα ως:

Η κυβερνητική σταθερότητα συναρτάται με την παραγωγή έργου, υλοποίησης δημόσιων πολιτικών και εμπέδωσης εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα.

«Μπουρλότο» στα σκουπίδια λόγω εκλογών

 

 ΣΧΟΛΙΟ : 

Πιάσε το αυγό και κούρεφτο… Θ.Ε.Μ

Το παρασκηνιακό παζάρι μεταξύ δήμων και Περιφέρειας Αττικής ναρκοθετεί τον εγκεκριμένο σχεδιασμό για τα απορρίμματα στο Λεκανοπέδιο.

Ο πόλεμος για τα σκουπίδια επέστρεψε στο Γραμματικό. Ο νέος Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) που έχει κατασκευαστεί εκεί άνοιξε, δέχθηκε τα πρώτα φορτία, άναψαν τα αίματα των κατοίκων, έγιναν τα… καθιερωμένα επεισόδια και η εγκατάσταση ξανάκλεισε. Παράλληλα, ένα παρασκηνιακό παζάρι μεταξύ δήμων και Περιφέρειας Αττικής βάζει «μπουρλότο» στον εγκεκριμένο σχεδιασμό για τα απορρίμματα στο Λεκανοπέδιο και πετά εκτός πλάνου χωροθετήσεις εγκαταστάσεων διαχείρισης σκουπιδιών, κίνηση που μπορεί να… μετρήσει στα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων.

Τα σκουπίδια κάτω από το χαλί (των εκλογών).

 

Στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές  το θέμα των σκουπιδιών ήταν πολύ ψηλά στην ατζέντα των υποψηφίων για την περιφέρεια Αττικής.

Πίσω από τον τίτλο «αλλιώς μαζεύει τα σκουπίδια ένας μνημονιακός»  που προήλθε από μια ατάκα της κ. Ρ.  Δούρου σε μια τηλεοπτική συνέντευξη,   κρυβόταν δυο διαφορετικά  σχέδια για την διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική.

Υπήρχε το σχέδιο του κ. Γ. Σγουρού με τα 4 εργοστάσια μηχανικής ανακύκλωσης που είχε την υποστήριξη του λόμπι των σκουπιδιών και των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ και το σχέδιο της κ. Ρ. Δούρου που είχε την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και διαφόρων περιβαλλοντικών οργανώσεων και των εργαζομένων στους δήμους μέσω της ΠΟΕ-ΟΤΑ.

Το «σχέδιο Σγουρού» είχε υποστεί συντριπτική ήττα πολύ πριν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος , όταν η ΠΟΕ-ΟΤΑ αλλά και δήμαρχοι από τον ίδιο πολιτικό χώρο με τον κ. Σγουρό είχαν εκδηλώσει ανοιχτά και με δυναμικό τρόπο τις διαφωνίες τους.