Το νταηλίκι και τα κορόιδα ..

Εμένα το νταηλίκι δεν μ άρεσε ποτέ. Ούτε στην προσωπική μου ζωή , ούτε στον συνδικαλισμό και στην πολιτική.

Οι νταήδες είναι κάτι σιχάματα που τους συναντάμε παντού. Στα γήπεδα, στα σχολεία, στον στρατό και σε όλους σχεδόν τους μαζικούς χώρους υπάρχουν πάντα κάποιοι νταήδες που κάνουν δύσκολη την ζωή των άλλων.

Γνώρισα πολλούς από αυτούς που πούλαγαν νταηλίκι on camera για να ανεβάσουν τις μετοχές στους στο συνδικαλιστικό κίνημα , ή άλλους που προπηλάκιζαν κάποιους  διαφωνούντες στο όνομα της καθαρότητας της γραμμής και μετά περηφανεύονταν στον δικό τους περίγυρο για το κατόρθωμά τους να φτύσουν στα μούτρα ένα γνωστό αναθεωρητή.

Αρκετές φορές στην ζωή μου απειλήθηκα από διάφορους αγανακτισμένους νταήδες και στα σωματεία και στα δημοτικά συμβούλια και σε συσκέψεις μαζικών φορέων και και και..

Οι πιο πολλοί από αυτούς ήταν άνθρωποι εξαρτημένοι από κάποια συμφέροντα ή ακόμα και στρατολογημένοι από κανένα ελεεινό εργατοπατέρα.

Αυτοί οι νταήδες στην πλειοψηφία τους ήταν φοβισμένα ενεργούμενα κάποιων άλλων, ή κάποια κομματόσκυλα που κατηγορούσαν εμένα για κομματόσκυλο. Όταν βέβαια με συναντούσαν κάπου μόνοι , τους άλλαζαν δρόμο..

Να μην πούμε για κάτι “χωματερομάχους ” που αφού αγανάκτησαν με εμάς και μας έβρισαν χυδαία , πήγαν παρακαλώντας να πλαισιώσουν τους μεγάλους αγωνιστές κατά της χωματερής κ.κ Παππού και Μπουραίμη .

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί από αυτούς τα κατάφεραν. Έγιναν συνδικαλιστικοί ηγέτες , πολιτικοί καθοδηγητές , προϊστάμενοι στην δουλειά τους , “δεξιά χέρια” σε άλλους αρχηγούς κλπ.

Άλλοι με το νταηλίκι μπορεί να μην είχαν προσωπικές επιτυχίες , αλλά τα κατάφεραν να κερδίσουν πράγματα , ή να επιβάλουν καταστάσεις γιατί η εξουσία που γνωρίζει καλύτερα από νταηλίκι, αυτούς τους σέβεται.

Και εμείς τι κάνουμε;

Εμείς στέλνουμε ερωτήματα και δεν μας απαντούν. Καταφεύγουμε στην δικαιοσύνη κάνοντας ομαδικές μηνυτήριες αναφορές αλλά πριν από εμάς έχουν περάσει οι άλλοι οι πονηροί, που έχουν “άκρες” και γνωριμίες, από το γραφείο του κ. Εισαγγελέα .

Εμείς καθόμαστε και γράφουμε χιλιάδες κείμενα για να πούμε τα αυτονόητα που όλοι τα γνωρίζουν αλλά δεν τολμούν να τα παραδεχτούν . Εμείς μαζεύουμε υπογραφές και μας χλευάζουν , ζητάμε ραντεβού και μας κοροϊδεύουν και στο τέλος μας λένε και ενοχλητικούς.

Το θέμα δεν είναι αυτό.. Έχουμε μάθει πλέον και δεν μας ενοχλεί τι θα πει για εμάς ο κάθε γραφειοκράτης ή ο κάθε υποψήφιος γραφειοκράτης.

Το θέμα είναι ότι διαπιστώνουμε με πίκρα πως με μια ώρα νταηλίκι μπορείς να καταφέρεις όσα δεν κατάφερες με δεκάδες συσκέψεις ή με χιλιάδες ώρες γραψίματος , ή με πρωτοκολλημένες επιστολές.

Και όλα αυτά γιατί; Γιατί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αυτά που γνωρίζαμε ως μαζικά κινήματα , απλά δεν υπάρχουν .

Οι νταήδες και τα κορόιδα που ασχολούνται με την πολιτική από τα κάτω, είναι κάτι απομεινάρια των κινημάτων που παλεύουν μεταξύ τους σε ένα αγώνα που ο τελικός νικητής είναι δεδομένος. 

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς