Η ολοκλήρωση του διαγωνισμού για το νέο ΧΥΤΑ Φυλής είναι μια νίκη των συμφερόντων (εργολαβικών και όχι μόνο) που ήθελαν την συνέχιση του περιβαλλοντικού εγκλήματος που διαπράττεται τα τελευταία 30 χρόνια στη δυτική Αττική.
Ο νέος ΧΥΤΑ είναι μόνο η αρχή . Ακολουθούν η μετατροπή του ΕΜΑΚ σε πράσινο εργοστάσιο , το νέο υπερ-εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων και θα ακολουθήσει πολύ σύντομα και η μία από τις 4 μονάδες καύσης που θα κατασκευαστούν πανελλαδικά .
Τι φταίει ;
Στο ερώτημα τι φταίει που δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε αυτή την αρνητική εξέλιξη, η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή . Φταίει ο συσχετισμός των δυνάμεων που ήταν συντριπτικά υπέρ των συμφερόντων . Αλλά ας το αναλύσουμε λίγο πιο παραπάνω.
Ο ρόλος του κινήματος 2005- 2014
Το 2005 ήταν μια χρονιά ορόσημο για το κίνημα ενάντια στη χωματερή της Φυλής . Ήταν η χρονιά που το κίνημα μαζικοποιήθηκε και κατάφερε να ανατρέψει την απόφαση του ΕΣΔΚΝΑ (σημερινού ΕΔΣΝΑ) για την μεταφορά της λυματολάσπης στην εγκατάσταση της Φυλής αλλά και η χρονιά που κατασκευάστηκε ο ΧΥΤΑ Φυλής χωρίς να ανοίξει μύτη γιατί το κίνημα είχε διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
Τον Δεκέμβριο του 2010 υπήρξε αναζωπύρωση του κινήματος με αφορμή την απόφαση του ΕΣΔΚΝΑ για την κατασκευή των 4 μονάδων επεξεργασίας (δυο εξ αυτών στη Φυλή) αλλά το κίνημα αυτό δεν είχε τοπικό χαρακτήρα . Η κόντρα ήταν μεταξύ Σγουρού και ΠΟΕ-ΟΤΑ και αφορούσε κυρίως την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων μέσω των ΣΔΙΤ.
Όμως αυτό το κίνημα επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την συζήτηση για την διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική -και όχι μόνο- , με αποτέλεσμα από το 2011 να υπάρξουν νέα κινήματα όπως η ΠΡΟΣΥΝΑΤ . Το 2012 ανέδειξε το θέμα και ο τότε ραγδαία ανερχόμενος ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και της Φυλής να κυριαρχήσει στις περιφερειακές εκλογές του 2014 .
Ο ρόλος του κινήματος 2014-2020
Το 2012 η ΠΡΟΣΥΝΑΤ μαζί με την πρότασή της για την αποκεντρωμένη διαχείριση που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη τοπικών κινημάτων πανελλαδικά , επανέφερε και το ξεχασμένο αίτημα για το οριστικό κλείσιμο της εγκατάστασης της Φυλής .
Η πρόταση της ΠΡΟΣΥΝΑΤ αλλά και κάποια στελέχη της είχαν καθοριστική συμβολή στην διαμόρφωση του ΕΣΔΑ που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 .
Όμως το 2016 είχαμε και την έγκριση του ΠΕΣΔΑ της Αττικής το οποίο συνιστούσε μια σοβαρή προγραμματική υποχώρηση της παράταξης της Δούρου γιατί δεν υπήρχε καμιά δέσμευση για το κλείσιμο της εγκατάστασης της Φυλής και δεν υπήρξαν χωροθετήσεις νέων εγκαταστάσεων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης .
Η συζήτηση για το ΠΕΣΔΑ που ξεκίνησε το 2015 και η άρνηση της Δούρου να δεσμευτεί για το οριστικό κλείσιμο της εγκατάστασης της Φυλής «γέννησαν» το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
Το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ σωστά και έγκαιρα αντιλήφτηκε πως η υπόθεση του ΧΥΤΑ Φυλής δεν αφορά μόνο το δήμο Φυλής, αλλά ολόκληρη τη δυτική Αττική και τη δυτική Αθήνα .
Οι εξελίξεις με την μετατροπή του ΕΜΑΚ σε πράσινο εργοστάσιο , το νέο υπερεργοστάσιο και η διαφαινόμενη κατασκευή μονάδας καύσης απορριμμάτων στη δυτική Αττική δικαιώνουν απόλυτα τους φόβους του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ και την πρότασή του για την συγκρότηση ενός μετώπου δυνάμεων που θα πιάνει όλη τη δυτική Αττική από την Μάνδρα ως το Χαϊδάρι .
Η έντονη και πολυποίκιλη δράση του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ενόχλησε πολλούς .
Σχεδόν το σύνολο των πολιτικών κομμάτων – κοινοβουλευτικών και όχι μόνο – επιτέθηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που παρ΄ όλα αυτά και παρά είχε σημαντικές επιτυχίες .
Η διοργάνωση των πρώτων κινητοποιήσεων ενάντια στην ψήφιση του ΠΕΣΔΑ , η αποτροπή της μετατροπής της WATT σε μονάδα καύσης και αργότερα επεξεργασίας , η αποτροπή της απόπειρας των δήμων Αθηναίων και Ασπροπύργου να κάνουν μονάδα καύσης στο καμένο ΚΔΑΥ του Λαζόπουλου , η αποκάλυψη του σκανδάλου των κρυμμένων μελετών για τα ρυπαντικά φορτία του ΧΥΤΑ από τον δήμαρχο Φυλής η κατάληψη των γραφείων του ΕΔΣΝΑ στις 31 Ιουλίου του 2018 , οι αποκαλύψεις για τις εσωτερικές επεκτάσεις και τα πανωσηκώματα του ΧΥΤΑ, η διοργάνωση της κινητοποίησης στην ορκωμοσία του Πατούλη στο Ζάππειο του ΧΥΤΑ ήταν «έργα» του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ.
Η σύγκρουση σε τόσα μέτωπα ήταν λογικό να προκαλέσει εκνευρισμό και σφοδρότατες αντιδράσεις στα επιχειρηματικά συμφέροντα και όχι μόνο σε αυτά.
Η Ρένα Δούρου , ο Πατούλης , ο Σγουρός , ο δήμαρχος της Φυλής , ο δήμαρχος Ασπροπύργου επιτέθηκαν πολλές φορές και με ιδιαίτερη σφοδρότητα στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και τα στελέχη του.
Όμως δεν ήταν μόνο τα συμφέροντα που δεν είδαν με καλό μάτι την δραστηριότητα του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ .
Για τους δικούς-διαφορετικούς- λόγους την ίδια στάση κράτησαν και το σύνολο σχεδόν των κομμάτων της αριστεράς.
Είχαμε το φαινομενικά παράδοξο να μας κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ για υπονόμευση της κυβέρνησης και της Δούρου και την ίδια ώρα το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μας κατηγορούν για σύμμαχους της Δούρου και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ρόλος των προσώπων και η στάση των κομμάτων της αριστεράς
Υπήρξαν αρκετοί που υποστήριξαν πως για την στάση των κομμάτων της αριστεράς απέναντι στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ευθύνονται συγκεκριμένα στελέχη μεταξύ αυτών και εγώ. Μακάρι να ήταν αυτό το πρόβλημα .
Δυστυχώς για όλους μας η αλήθεια είναι άλλη . Η πικρή αλήθεια είναι ότι και τα κόμματα της αριστεράς ρέπουν στον συντηρητισμό και τον λαϊκισμό.
Χαρακτηριστικότερη όλων είναι η στάση των κομμάτων της αριστεράς στο ζήτημα των χωροθετήσεων των νέων χώρων ταφής στην Αττική .
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε τελικά τις αερολογίες της Δούρου για χωροθετήσεις φαντάσματα και το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο θέμα των χωροθετήσεων πετούσαν συνεχώς την μπάλα στην εξέδρα μιλώντας για εξαγωγή σκουπιδιών εκτός Αττικής ακόμα και εκτός Ελλάδας.
Όμως δεν είναι μόνο το θέμα των ΧΥΤΑ που κράτησαν την ίδια αρνητική στάση .
Την ίδια στάση κράτησαν και στο θέμα του ΕΜΑΚ για το οποίο εξακολουθούν να μην μιλούν.
Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΚΚΕ μιλούν για το κλείσιμο του ΕΜΑΚ.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η στάση των κομμάτων της αριστεράς στο σκάνδαλο των κρυμμένων μελετών του δήμαρχου Φυλής . Δυο ολόκληρα χρόνια που πάλευε το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ να δοθούν στην δημοσιότητα οι μελέτες τα κόμματα της αριστεράς σφύριζαν αδιάφορα .
Δεν φταίνε λοιπόν τα πρόσωπα του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ για την στάση των κομμάτων της αριστεράς απέναντι στο κίνημα, αλλά ο λαϊκισμός και ο συντηρητισμός τους .
Η αντίθεσή τους στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ήταν βαθύτατα ιδεολογικοπολιτική . Στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ άλλωστε συμμετέχουν άτομα από όλο σχεδόν το φάσμα των δυνάμεων της αριστεράς.
Η λαϊκή στήριξη
Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα κινημάτων για την προστασία του περιβάλλοντος που όχι μόνο δεν είχαν καμιά λαϊκή υποστήριξη αλλά πολλές φορές συνάντησαν και την αντίδραση του τοπικού πληθυσμού .
Το ίδιο έχει συμβεί σε περιπτώσεις υδροηλεκτρικών έργων , ή εξορύξεων , ή αποψίλωσης δασών , ή προστασίας λιμνοθάλασσας όπως το Mar Menor στην Ισπανία ή κατασκευής αεροδρομίων κλπ .
Ας δούμε τι γίνεται στην περίπτωση του Ελληνικού και στη περίπτωση της Χαλκιδικής και τι συμβαίνει με τον τοπικό πληθυσμό.
Το πρόβλημα της επιβίωσης ή και η προσδοκία του εύκολου πλουτισμού πολλές φορές καθορίζει τη στάση του τοπικού πληθυσμού απέναντι στα κινήματα .
Ας μην ξεχνάμε ποτέ την επίδραση ή και την διάχυση της διαφθοράς σε τοπικό επίπεδο . Χαρακτηρισμό παράδειγμα είναι αυτό που συμβαίνει στη Φυλή με τα αντισταθμιστικά .
Η ιστορία της Ιταλικής Μαφίας και πολλών εργατικών συνδικάτων στην Αμερική έδειξε πως μπορεί η διαφθορά να τύχει ακόμα και μεγάλης λαϊκής στήριξης .
Συμπέρασμα : ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου