Χωρίς καμία αμφιβολία οι συμβασιούχοι είναι οι πληβείοι και
οι πλέον ευάλωτοι εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση υπηρετούν
αρκετές χιλιάδες με διάφορες μορφές σχέσεων εργασίας, δημιουργώντας
εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων στον ίδιο φορέα.
Ενώ κάνουν την ίδια δουλειά,
έχουν διαφορετικές εργασιακές σχέσεις και το σημαντικότερο, διαφορετικές
αμοιβές. Οι περισσότεροι υπηρετούν στην
καθαριότητα, καθαρίστριες στα σχολεία, στις κοινωνικές δομές, κτλ., εδώ και πολλά
χρόνια και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Δημοσιονομική δαπάνη δεν προκαλείται, μιας
και το κόστος μισθοδοσίας των
συμβασιούχων είναι ήδη εγγεγραμμένο στους προϋπολογισμούς των Δήμων και για
τους περισσότερους βρίσκεται στα ανταποδοτικά τέλη.
Ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι η
Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει μεγάλες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό. Από τις
απολύσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, πολλοί δεν επέστρεψαν, ενώ χιλιάδες εξωθήθηκαν
στη σύνταξη και τώρα ζουν με συντάξεις πείνας.
Ακόμα και σήμερα γνωστοί παπαγάλοι του νεοφιλελευθερισμού μιλούν έμμεσα
ή άμεσα για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που τάχα θα βοηθήσουν τον ιδιωτικό
τομέα, ενώ γνωρίζουν ότι για κάθε θέση δημοσίου υπαλλήλου που χάθηκε, έχαναν τη
δουλειά τους πάνω από τρεις εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια η
καταστροφή του ιδιωτικού τομέα ήρθε και από τις απολύσεις στο δημόσιο.
Προκύπτουν επομένως εύλογα ερωτηματικά : Γιατί οι παραπάνω
εργαζόμενοι, έχουν συγκεντρώσει τα βέλη της μνημονιακής αντιπολίτευσης, με
σημαιοφόρο τον Κυρ. Μητσοτάκη και των συνδικαλιστικών παρατάξεών τους;
Γιατί
ξιφουλκούν εναντίον τους συχνά πυκνά και απειλούν ότι, «αν σας μονιμοποιήσουν,
εμείς θα σας απολύσουμε»; Γιατί δεν αποδέχονται ούτε ακόμα και τις
τελεσίδικες θετικές δικαστικές αποφάσεις; Ποιοι θέλουν όμηρους τους
συμβασιούχους εργαζόμενους και βάζουν εμπόδια στην τακτοποίησή τους;
Είναι
σωστό και δίκαιο να οδηγηθούν σε δικαστικές διεκδικήσεις για το αυτονόητο
; Ήδη
κάποιοι έχουν δικαιωθεί και δημιούργησαν δεδικασμένο. Ποιους εξυπηρετεί ο
νεοφιλελεύθερης έμπνευσης πολυκερματισμός στις εργασιακές σχέσεις των
εργαζομένων; Σίγουρα όχι τους εργαζόμενους; Γιατί οι δήμαρχοι δεν κινούν
διαδικασίες κάλυψης των κενών οργανικών θέσεων, ενώ ψηφίστηκε η απελευθέρωση
των προσλήψεων προσωπικού ΔΕ και ΥΕ στις ανταποδοτικές υπηρεσίες των Δήμων.
Και τέλος, αφού σ’ αυτές τις θέσεις
εργασίας υπηρετούν μόνιμα συμβασιούχοι γιατί δεν προσλαμβάνεται μόνιμο
προσωπικό; Το συνδικαλιστικό κίνημα στους ΟΤΑ διαχρονικά διεκδικούσε και
διεκδικεί μία και μοναδική, σταθερή σχέση εργασίας στο Δημόσιο. Συμβασιούχοι βραχυχρόνιας
διάρκειας (δίμηνο), δικαιολογούνται μόνο για έκτακτες ανάγκες. Πρωταρχικό
καθήκον μας είναι η υπεράσπιση της μισθωτής
εργασίας στο Δημόσιο καθώς και η υπεράσπιση των δημόσιων και κοινωνικών
αγαθών από την συκοφάντηση, εμπορευματοποίηση και εκποίηση τους. Κανείς
απλήρωτος συμβασιούχος Οριστικό τέλος στο απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς των
χιλιάδων «μόνιμων» συμβασιούχων και
μονιμοποίηση όλων όσων υπηρετούν σε θέσεις πάγιων και διαρκών αναγκών.
Η γραμματεία της ΑΣΚ ΟΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου