Σκουπίδια . Πως πας πάσο με Flush Royal ..

Η διαχείριση των απορριμμάτων για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν χωρίς καμιά αμφιβολία ένα προνομιακό πεδίο άσκησης πολιτικής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από το 2011 είχε επεξεργασμένες θέσεις για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, δεν είχε σχέσεις εξάρτησης από το λόμπυ των σκουπιδιών, είχε ξεκάθαρη και διακηρυγμένη θέση θέση για το έγκλημα της Φυλής και επιπλέον είχε και την υποστήριξη των περισσότερων περιβαλλοντικών κινημάτων.

Επιπροσθέτως είχαμε την εκλογή της Ρένας Δούρου στην περιφέρεια Αττικής τον Μάιο του 2014 και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015 .

Είχαμε ακόμα την διοίκηση του ΕΔΣΝΑ και μια “φιλικά προσκείμενη” ΠΕΔΑ (περιφερειακή ένωση). Ήταν σαν να είχε συνωμοτήσει το σύμπαν για να κερδίσουμε εμείς το στοίχημα των σκουπιδιών τουλάχιστον στην Αττική.

Οι πολιτικοί αντίπαλοι (πχ Σγουρός),  ήταν σαν κάτι ζαλισμένα κοτόπουλα από την ήττα και οι άρχοντες των σκουπιδιών στην Φυλή είχαν χεστεί από τον φόβο τους μην κοπούν τα εκατοντάδες εκατομμύρια των αντισταθμιστικών και παρακαλούσαν για έλεος . “Παίζαμε” μόνοι μας !

Με παλαιοκομμουνιστικούς όρους θα λέγαμε πως είχαν ωριμάσει οι υποκειμενικές και οι αντικειμενικές συνθήκες να λυθεί το πρόβλημα των σκουπιδιών στην Αττική με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο από την ριζοσπαστική αριστερά , ή πως θα μπορούσαμε επιτέλους να δείξουμε “πως μαζεύουν οι αντιμνημονιακοί τα σκουπίδια” όπως θα έλεγε η Ρένα Δούρου.

Με όρους πόκας είχαμε στα χέρια μας Flush Royal . Μόνο αν πηγαίναμε πάσο μόνοι μας θα μπορούσε να χαθεί αυτή η παρτίδα.

Και όμως ..

Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα κινδυνεύει να “χρεωθεί” πολιτικά την μεγαλύτερη περιβαλλοντική κρίση που έχει γνωρίσει η Αττική.

Η κρίση των σκουπιδιών στην Αττική είναι ante portas . Οι “εσωτερικές” επεκτάσεις του ΧΥΤΑ της Φυλής απλά μετέθεσαν την ημερομηνία της κρίσης και έκαναν κάποιους να αισιοδοξούν πως η μπόμπα των σκουπιδιών θα σκάσει στα χέρια των επομένων.

Προσωπικά δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία τους και αδυνατώ να φανταστώ τι δικαιολογίες θα υπάρξουν όταν έρθει εκείνη η στιγμή.

Για τις αιτίες έχουμε μιλήσει πολλές φορές και ακόμα πιο πολλές φορές έχουμε μιλήσει για την επερχόμενη κρίση των σκουπιδιών με τον κίνδυνο να γίνουμε γραφικοί.

Πολλές φορές φοβάμαι πως έχουμε καταντήσει σαν κάτι εμμονικούς δύστυχους ανθρώπους που μιλούν συνεχώς για την οργή του θεού που αναμένεται να πέσει στα κεφάλια των αμαρτωλών .

Είναι μερικοί που ελπίζουν πως θα αποφύγουμε την κρίση αν επαναληφθεί η ίδια ιστορία που έγινε το 1991 και το 2004 στην Φυλή και τα Άνω Λιόσια.

Αν δηλαδή οι τοπικοί άρχοντες στην Φυλή δεχτούν ( πάντα με το αζημίωτο) να γίνει και νέα επέκταση στην χωματερή για να αντέξει μερικά χρόνια ακόμα. Θα δούμε.

Ότι και να γίνει τότε , εμείς θα έχουμε πάει πάσο.

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς .