Μήπως την θέλουν οι Λιοσιώτες την χωματερή ; Αυτό είναι το λάθος ερώτημα.

 

 

Το ερώτημα  είναι  πραγματικό και  το ακούμε  σε κάθε συζήτηση  εδώ και πολλά χρόνια όμως είναι λάθος ερώτημα.  

Αν κρίνουμε  από την πολιτική τους  συμπεριφορά  η απάντηση είναι ναι.  Όταν  λέμε πολιτική συμπεριφορά δεν εννοούμε μόνο  το πώς ψηφίζουν  στις εθνικές και τις δημοτικές εκλογές , αλλά το πως αντιμετωπίζουν  το πρόβλημα  ως τοπική  κοινωνία .

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως  η τοπική κοινωνία  στην  πλειοψηφία της αντιμετωπίζει  τουλάχιστον παθητικά την κατάσταση .

Άλλοι  πιστεύουν  πως  αξίζει η θυσία  να έχουν  στον δήμο τους τη  χωματερή γιατί ο δήμος παίρνει  πολλά χρήματα από τα αντισταθμιστικά.

Άλλοι  έχουν βολευτεί σε δουλειές  ή έχουν βολέψει  μέλη των οικογενειών τους .

Άλλοι  έχουν στήσει  διαφόρων τύπων  επιχειρήσεις που παίρνουν καλοπληρωμένες δουλειές από τον δήμο .

Πολλοί  άνθρωποι  που δεν ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες  δεν μιλούν  για την χωματερή  γιατί  φοβούνται τις συνέπειες  .  Φοβούνται μη  χάσουν τη δουλειά τους , φοβούνται μην μπει στο στόχαστρο η επιχείρηση τους  , φοβούνται μην τους πιάσουν στο στόμα τους  τα  ελεγχόμενα  δημοσιογραφικά μέσα κλπ κλπ.

Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα . Φυσικά υπάρχουν και οι άνθρωποι που αγωνίζονται , που δεν υποκύπτουν στους εκβιασμούς , που δεν ανήκουν στα κυκλώματα , που παλεύουν να σπάσουν τον φόβο των πολλών. Αλλά αυτοί είναι  μειοψηφία .

Το ερώτημα είναι  πρέπει να  καταδικαστεί  μια ολόκληρη κοινωνία  σε περιβαλλοντική υποβάθμιση με βαριές συνέπειες  στην υγεία του πληθυσμού γιατί η πλειοψηφία έχει αυτή την πολιτική συμπεριφορά  για τους λόγους που προαναφέραμε ;

Η απάντηση  είναι  ασφαλώς   όχι.  

Η εξουσία  το γνωρίζει αυτό  και για αυτό φροντίζει να θολώνει την εικόνα .

Για αυτό φροντίζουν να αποκρύπτουν στοιχεία  για την ατμοσφαιρική ρύπανση , για την ρύπανση των υδάτων και των εδαφών , για τους δείκτες θνησιμότητας από καρκίνους.

Για αυτό  κοροϊδεύουν  τον κόσμο σε κάθε εκλογές ότι  θα κλείσει η χωματερή και μετά τις εκλογές αποφασίζουν να κάνουν και νέες χωματερές .

Για αυτό  μιλούν για  αποκαταστάσεις και πάρκα  με παιδικές χαρές στον χώρο της χωματερής .

Οι ίδιοι ξέρουν  καλύτερα από όλους εμάς  πως  δεν δικαιούνται να κάνουν αυτό που κάνουν στους ανθρώπους και το περιβάλλον.  Ξέρουν πως  η εξουσία τους,  δεν τους δίνει το  δικαίωμα να καταδικάζουν μια περιοχή που ζουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε  περιβαλλοντική υποβάθμιση για κοινωνικούς και πολιτικούς λόγους.

Σε πολλά μέρη της γης υπάρχουν αντίστοιχα φαινόμενα . Αλλού θέλουν να καταστρέψουν ένα τροπικό δάσος , αλλού ένα βιότοπο , αλλού θέλουν να  αποξηράνουν μια λίμνη , αλλού να εκτρέψουν ένα ποταμό , να  καταστρέψουν ένα αιγιαλό κλπ.

Σε πολλές περιπτώσεις η πλειοψηφία των τοπικών κοινωνιών  αποδέχεται  την περιβαλλοντική καταστροφή προκειμένου οι άνθρωποι να βρουν  δουλειές  , ή να «αναπτυχθεί» η περιοχή . Οι άνθρωποι δεν μπορούν εύκολα να  αντιληφθούν τις μακροπρόθεσμες  συνέπειες  που θα υπάρξουν.

 Πολύ περισσότερο δεν  ενδιαφέρονται για τη συμβολή του τοπικού τους περιβάλλοντος στην κλιματική κατάρρευση .

Αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία των κινημάτων . Να πείσουν τους ανθρώπους  που πιστεύουν ότι  με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ωφελούνται  από την χωματερή,  με τη στάση τους  καταστρέφουν το ίδιο τους το μέλλον και το μέλλον των οικογενειών τους .

Αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία μας . Ούτε τα ΜΑΤ είναι, ούτε τα δικαστήρια, ούτε οι τιμές των ακινήτων.   

Το δύσκολο είναι να  επηρεάσουμε τις συνειδήσεις των ανθρώπων . 

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς