Η οικογένεια μου ήρθε στο Καματερό το 1962 . Τα χρόνια εκείνα (μετά τον εμφύλιο) οι άνθρωποι προσπαθούσαν να χτίσουν δικά τους σπίτια σε περιοχές με φτηνά οικόπεδα και σχετικά κοντά στην Αθήνα που βρισκόταν σε ανοικοδόμηση και υπήρχαν δουλειές .
Μια τέτοια περιοχή ήταν και το Καματερό. Μια περιοχή που είχε φτηνά οικόπεδα εκτός σχεδίου που θα μπορούσες να χτίσεις παράνομα ένα σπιτάκι .
Στο μεγαλύτερο μέρος του Καματερού δεν υπήρχαν καν τα στοιχειώδη δίκτυα (νερό , ηλεκτρικό).Οι άνθρωποι αγόραζαν νερό από τον νερουλά , χρησιμοποιούσαν λάμπες πετρελαίου για τον φωτισμό και ψυγεία πάγου για τη συντήρηση των τροφίμων.
Οι άνθρωποι που ήρθαν στην περιοχή προσπαθούσαν να βελτιώσουν τη ζωή τους φτιάχνοντας εξωραϊστικούς συλλόγους στις γειτονιές του Καματερού που ήταν αποκομμένες μεταξύ τους γιατί δεν υπήρχαν δρόμοι να τις ενώνουν .
Παρ΄ όλα αυτά ο πληθυσμός αυξανόταν συνεχώς και μαζί με τον πληθυσμό αυξάνονταν και οι ανάγκες . Τα σπίτια έπρεπε να νομιμοποιηθούν , να κατασκευαστούν δίκτυα ύδρευσης και ηλεκτρισμού, να κτιστούν νέα σχολεία κλπ κλπ.
Η πίεση από τους συλλόγους αυξάνονταν διαρκώς και οι κυβερνήσεις της χούντας και της δεξιάς καθώς και οι τοπικοί άρχοντες δεν έβλεπαν με καλό μάτι τους συλλόγους που ενεργοποιούνταν πολλοί αριστεροί . Τα αιτήματα των ανθρώπων αντιμετωπίζονταν με καχυποψία και ενίοτε εχθρικά.
Κοντά σε αυτά υπήρχαν και κάποιοι μεγάλο γαιοκτήμονες δεν ήθελαν να ενταχθεί η περιοχή στο σχέδιο για να μην υποχρεωθούν να παραχωρήσουν γη για δρόμους , κοινόχρηστους χώρους κλπ.
Οι τοπικοί άρχοντες που ήταν υπό την επιρροή ή καλύτερα υπό τον έλεγχο των κυβερνήσεων και κάποιων μεγάλο γαιοκτημόνων ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και την δυσαρέσκεια του κόσμου.
Κάπως έτσι και με την βοήθεια της συγκυρίας ( διάσπαση της δεξιάς Τσούτσουρας – Ξανθόπουλος ) το 1978 κέρδισε τις εκλογές η παράταξη του ΚΚΕ με τον Βασίλη Κατσαρό.
Τότε το Καματερό άρχισε να αλλάζει και να παίρνει τη σημερινή του μορφή . Στη διοίκηση του δήμου βρέθηκαν για πρώτη φορά άνθρωποι που πρωταγωνιστούσαν στους εξωραϊστικούς συλλόγους και στα κινήματα της νεολαίας που είχαν φουντώσει μετά την πτώση της δικτατορίας .
Οι γειτονιές άρχισαν να συνδέονται μεταξύ τους , άρχισαν να κατασκευάζονται δημοτικά δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης , να κατασκευάζονται νέα σχολικά συγκροτήματα , να γίνονται κινητοποιήσεις για να νομιμοποιηθούν τα αυθαίρετα και να ενταχθεί η περιοχή στο σχέδιο.
Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1980 σε συνδυασμό με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981, βοήθησαν ακόμα πιο πολύ και γιατί η νέα κυβέρνηση έκανε κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις όπως ο ν.1337/83 για την επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων. Την περίοδο εκείνη υπήρξαν τα πρώτα Ευρωπαϊκά προγράμματα που ενίσχυσαν οικονομικά την τοπική αυτοδιοίκηση.
Το 1985 εγκρίθηκε από το δημοτικό μας συμβούλιο το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Καματερού και άρχισε η διαδικασία των επεκτάσεων και των πράξεων εφαρμογής . Μια νέα εποχή ξημέρωνε για το Καματερό.
Το 1990 τα πράγματα άλλαξαν . Το ΠΑΣΟΚ που κυριαρχούσε πλέον στην αυτοδιοίκηση κατάφερε να εκλέξει δήμαρχο στο Καματερό τον Π. Τράκα εκμεταλλευόμενο και την φυσιολογική φθορά μετά από μια 12ετία της διοίκησης Κατσαρού . Το 1990 ο Β. Κατσαρός δεν ήταν πλέον υποψήφιος δήμαρχος .
Η 8ετία 90-98 ήταν μια κακή περίοδος για το δήμο Καματερού . Κυριάρχησε ο κομματισμός και υπήρξαν αλαζονικές συμπεριφορές από στελέχη της διοίκησης Τράκα .
Η κακή κατάσταση στο εσωτερικό της δημοτικής αρχής όπως ήταν λογικό είχε αρνητικές επιπτώσεις στην ζωή και την ανάπτυξη της πόλης .
Πάγωσαν οι διαδικασίες ένταξης στο σχέδιο και χάθηκε υπερπολύτιμος χρόνος .
Τα χρόνια που ακολούθησαν (1998-2010) η κατάσταση δεν άλλαζε . Η διοίκηση Δανάκου (η πρώτη απόπειρα «υπερκομματικής» διοίκησης) διασπάστηκε και υπέστη τεράστια πολιτική φθορά με αποτέλεσμα να χάσει τις εκλογές χωρίς να παρουσιάσει έργο.
Το 2002 Δήμαρχος εκλέχτηκε ο Νίκος Στενός ο οποίος δεν κατάφερε να αφήσει το δικό του πολιτικό αποτύπωμα στην πόλη .
Το 2006 δήμαρχος εκλέχτηκε ο Νικήτας Καμαρινόπουλος ο οποίος ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε το Καματερό αλλά έπεσε σε κακή πολιτική συγκυρία .
Το ΠΑΣΟΚ ήταν σε αποδρομή , αρκετοί συνεργάτες του στη διοίκηση του δήμου δεν ήταν πλέον αρεστοί στην τοπική κοινωνία και είχε παρέλθει η εποχή που έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Η οικονομική κρίση ήταν προ των πηλών.
Με αυτά και με αυτά η 20ετία 1990-2010 ήταν μια 20ετία στασιμότητας για το Καματερό .
Και μετά ήρθε ο έρωτας όπως ήταν και ο τίτλος της γνωστής κινηματογραφικής ταινίας .
Στην περίπτωσή μας ο έρωτας ήταν ο Καλλικράτης . Μια απίστευτη καρικατούρα που έγινε στο όνομα του δημοσιονομικού οφέλους των δήμων , αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια απόπειρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να ελέγξει πολιτικά τους δήμους .
Για κακή μας τύχη στο Καματερό μας έλαχε να ενωθούμε με το δήμο Αγίων Αναργύρων και όπως λέει και η παροιμία ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε και ο γάιδαρος .
Το Καματερό παραμελήθηκε σαν αποπαίδι . Τα προβλήματα της πόλης δεν αντιμετωπίστηκαν κατά προτεραιότητα όπως θα έπρεπε λόγω της φύσης τους.
Από το 2010 και μετά οι διοικήσεις του ενιαίου δήμου όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν ισότιμα το Καματερό αλλά το παραμέλησαν . Το άφησαν κυριολεκτικά στην τύχη του.
Σήμερα μας λεν ότι πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι γιατί μαζεύουν καλύτερα τα σκουπίδια και κάνουν μερικές ασφαλτοστρώσεις .
Μας αντιμετωπίζουν λες και μας κάνουν κάποια χάρη επειδή κάνουν κάποια στοιχειώδη όπως είναι η αποκομιδή των απορριμμάτων και ο ηλεκτροφωτισμός που πληρώνονται από τα δημοτικά τέλη.
Οι δημοτικοί άρχοντες πρέπει να καταλάβουν ότι εμείς που ζούμε σε αυτόν τον τόπο δεν είμαστε ούτε β΄ κατηγορίας πολίτες , ούτε ζήτουλες.
Έχουμε δικαιώματα και απαιτούμε να ζήσουμε σε μια πόλη με όλες τις αναγκαίες υποδομές .
Δεν ζητάμε καμιά χάρη από κανένα . Πληρώνουμε φόρους και δημοτικά τέλη και έχουμε απαιτήσεις .
Μεγαλώσαμε σε ένα ωραίο τόπο που τον κάναμε ακόμα ωραιότερο με τους δικούς μας αγώνες και τους αγώνες των γονιών μας . Κανείς δεν μας χάρισε τίποτα και δεν χρωστάμε σε κανένα .
Κυρίως όμως δεν δεχόμαστε τις αλαζονικές συμπεριφορές κάποιων ανθρώπων που μας διοικούν ελέω Καλλικράτη και των εσωτερικών ανακατατάξεων στη διοίκηση Σαράντη.
Και ο ίδιος ο δήμαρχος και τα στελέχη του που προέρχονται από τη διοίκηση Σαράντη δεν είναι άμοιροι ευθυνών , ούτε έχουν λάβει άφεση αμαρτιών .
Για να το πούμε στην αργκό, δεν τους παίρνει να είναι τόσο αλαζόνες .
Όπως έλεγε και ο Σωκράτης «Τους μεν κενούς ασκούς η πνοή διίστησι, τους δ’ ανοήτους, το οίημα.
Τα άδεια σακιά τα φουσκώνει ο αέρας και τους ανόητους η έπαρση.
Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς
|
– |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου