Την προηγούμενη εβδομάδα ο κ. Πατούλης με τον πιο ωμό και
κυνικό τρόπο δήλωσε πως «ο μοναδικός χώρος τελικής διάθεσης (ταφής ) στην
Αττική θα είναι ο ΧΥΤΑ Φυλής ο οποίος θα φιλοξενεί την μεγαλύτερη χωματερή του
κόσμου, το μεγαλύτερο εργοστάσιο επεξεργασίας παγκοσμίως και την μοναδική στην
Αττική μονάδα επεξεργασίας βιοαποβλήτων».
Ο κ. Πατούλης δεν αρκέστηκε σε αυτά . Μας αποκάλυψε πως από τις έξι (6) μονάδες
επεξεργασίας, που προβλέπει το υφιστάμενο περιφερειακό σχέδιο, θα γίνουν μόνο
οι τρεις (3). Μία στο Γραμματικό, μία στον Πειραιά -εκεί που βρίσκεται ο
σημερινός σταθμός μεταφόρτωσης (ΣΜΑ)- και
μία νέα μονάδα επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων στη Φυλή .
Και όλα αυτά 3 μέρες μετά την δημοσίευση των μελετών για τα
ρυπαντικά φορτία του ΧΥΤΑ Φυλής από το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που περιγράφουν μια
περιβαλλοντική και υγειονομική βόμβα για εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους της
Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής, η υγεία και η ζωή των οποίων βρίσκεται
-για δεκαετίες ολόκληρες- εκτεθειμένη σε απίστευτους κινδύνους.
Οι αποκαλύψεις των προθέσεων του κ. Πατούλη σε συνδυασμό με
την αποκάλυψη των μελετών του δήμαρχου Φυλής έχουν δημιουργήσει (έστω και καθυστερημένα ) ανησυχία και οργή στους
κατοίκους της δυτικής Αθήνας.
Όμως μόνο με την ανησυχία και την οργή δεν κλείνουν οι
χωματερές και δεν ακυρώνονται διαγωνισμοί
που θα φέρουν στους σκουπιδοεργολάβους
κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Η οργή πρέπει να μετατραπεί σε υλική δύναμη και για αυτό είναι δική
μας δουλειά.
Χρειαζόμαστε ένα ενωτικό , μαζικό , μαχητικό κίνημα που θα
εμπνεύσει τους εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικους της δυτικής Αθήνας και θα τους πείσει
να βγουν στους δρόμους και να απαιτήσουν να ακυρωθούν τα σχέδια που θέλουν την δυτική Αθήνα ένα τεράστιο σκουπιδότοπο .
Η συγκυρία είναι η ιδανική. Ο κρίκος της αλυσίδας που έχει κατασκευάσει το πολιτικο-επιχειρηματικό λόμπι και που κρατά τον κόσμο δεμένο, άρχισε
να ραγίζει και στο χέρι μας είναι να τον
σπάσουμε.
Όμως αν κάτσουμε να κουβεντιάζουμε αδιάκοπα και ασύστολα για το πώς θα σπάσουμε τον ραγισμένο κρίκο της αλυσίδας θα τους δώσουμε τον χρόνο να τον ξανακολλήσουν και τότε η ευκαιρία θα
χαθεί .
Να κουβεντιάζουμε όσο θέλουμε , αλλά να κουβεντιάζουμε εν κινήσει . Όχι κλεισμένοι σε αίθουσες συνεδριάσεων και σε γραφεία.
Αυτοί δεν «άκουσαν» ούτε τις φωνές των χιλιάδων νέων στην
διαδήλωση της Πετρούπολης ούτε τα ψηφίσματα των δημοτικών συμβουλίων , ούτε την
κοινή δήλωση των 7 δημάρχων .
Πολύ περισσότερο δεν
θα «ακούσουν» τι κουβεντιάζουμε εμείς στις κλειστές μας συσκέψεις . Δεν
ιδρώνει το αυτί τους από τέτοια.
Πρέπει να μας ακούσουν από κοντά. Να δουν την πραγματική μας δύναμη.
Να πάμε λοιπόν εμείς εκεί που συνεδριάζουν αυτοί και παίρνουν
τις καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος μας.
Να πάμε στον ΕΔΣΝΑ , στο Περιφερειακό συμβούλιο , στην Βουλή.
Να δουν οδοφράγματα στους δρόμους που οδηγούν στην χωματερή.
Να υποχρεωθούν να ακυρώσουν τους διαγωνισμούς όπως το έκαναν το 2013-14
όταν η ΠΟΕ-ΟΤΑ τους κυνηγούσε από συνεδρίαση σε συνεδρίαση και από ξενοδοχείο
σε ξενοδοχείο.
Μπορούμε να το καταφέρουμε ξανά.
Με διάλογο , με συνεννόηση , με σχέδιο , με μαζικές
δράσεις , με την κοινωνία μπροστά.
Η κοινωνία πολλές φορές λέει και αει στον διά-λογο και έχει
δίκιο.
Η σύσκεψη της επόμενης Τετάρτης πρέπει να βγάλει «κακές ειδήσεις» για το λόμπι των σκουπιδιών και καλές ειδήσεις
για την κοινωνία των πολιτών .
Στο χέρι μας είναι να τα καταφέρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου