Υπάρχουν συνταγές επιτυχίας για τα κινήματα; Η εμπειρία του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ. του Θωμά Μπιζά.

Ασφαλώς δεν υπάρχουν συνταγές επιτυχίας για τα κοινωνικά κινήματα . Αν υπήρχαν θα είχαν πατενταριστεί και θα ήταν γνωστές.

Αυτό που υπάρχει και θα πρέπει να κουβεντιάζεται από τους ανθρώπους των κινημάτων (και όχι μόνο) , είναι οι εμπειρίες των κινημάτων και των ανθρώπων που συμμετέχουν στα κινήματα .

Σκεφτόμαστε -πριν απ όλα - , κουβεντιάζουμε , καταθέτουμε τις ατομικές και τις συλλογικές μας εμπειρίες , συνθέτουμε απόψεις και πάνω απ όλα συμμετέχουμε ενεργά στα κινήματα.

Αν παραλείπουμε ή υποτιμούμε κάτι απ όλα αυτά,  τότε είναι βέβαιο πως δεν μπορούμε να  βγάλουμε σωστά συμπεράσματα .

Η προσωπική εμπειρία  των ανθρώπων που συμμετέχουν στα κινήματα είναι πολύτιμη . Δεν έχει σημασία αν η προσωπική εμπειρία είναι θετική ή αρνητική. Δεν έχει σημασία αν οι στόχοι που θέτουν κάθε φορά τα κινήματα πετυχαίνουν ή αν αποτυγχάνουν . Αξία έχει να μαθαίνουμε από τις νίκες ή τις ήττες μας.

Έχοντας αυτά κατά νου,  σκέφτηκα πως θα ήταν χρήσιμο να καταθέσω και εγώ την προσωπική μου εμπειρία από την συμμετοχή μου στο (Δ.Μ) ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ . 

Το Δ. Μ.  βεβαίως δεν είναι κίνημα  με την πραγματική έννοια του όρου.

Είναι μια συλλογικότητα που δραστηριοποιήθηκε τα τελευταία 4 χρόνια στα δυτικά της Αθήνας με βασικό στόχο το κλείσιμο της εγκατάστασης της Φυλής που επηρεάζει  το σύνολο των ανθρώπων που ζουν στην δυτική Αθήνα – Αττική .

ΠΡΩΣΥΝΑΤ

 Αρκετοί άνθρωποι που συμμετέχουν στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ βρέθηκαν μαζί πριν από 9 χρόνια (31 Ιανουαρίου 2011) στην ΠΡΩΣΥΝΑΤ η οποία  ήταν μια πρωτοβουλία συνεννόησης ανθρώπων που ασχολούνταν με το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική , αλλά και  όχι μόνο στην Αττική .

Η ΠΡΩΣΥΝΑΤ με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ασχολήθηκε με ζητήματα διαχείρισης των απορριμμάτων “από την Κρήτη ως τον Έβρο” όπως συνηθίζουμε να λέμε.

Προσωπικά συμμετείχα στο εγχείρημα της ΠΡΩΣΥΝΑΤ αρχικά για λόγους “τοπικού ενδιαφέροντος”.  Για αυτά δηλαδή που συνέβαιναν τότε στην Αττική . Τότε είχα μια διπλή “ιδιότητα” . Συμμετείχα στα παλαιότερα κινήματα που είχαν αναπτυχθεί από την δεκαετία του 80 στα δυτικά για το κλείσιμο της χωματερής και  ταυτόχρονα ήμουν και συνδικαλιστής μέλος του Γ.Σ και της Ε.Ε της ΠΟΕ-ΟΤΑ.  Την εποχή εκείνη η ΠΟΕ-ΟΤΑ είχε αναπτύξει μια σημαντική κινηματική δράση για την αποτροπή του λεγόμενου “σχεδίου Σγουρού” για τις μονάδες επεξεργασίας με ΣΔΙΤ που και αυτές είχαν ως βάση την Φυλή. 

Η ΠΡΩΣΥΝΑΤ είχε μια πραγματικά σπουδαία συμβολή στην ανάπτυξη των κινημάτων σε πολλές περιοχές , αλλά το πιο σπουδαίο έργο της ήταν -κατά την γνώμη μου πάντα - , η κατάθεση της εναλλακτικής πρότασης για μια αποκεντρωμένη διαχείριση .

Η ΠΡΩΣΥΝΑΤ είχε τον πιο τεκμηριωμένο αντίλογο στο ΠΕΣΔΑ του 2016 και την πιο καθοριστική συμβολή στην διαμόρφωση του νέου ΕΣΔΑ που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2015.

Μετά την έγκριση του ΠΕΣΔΑ Αττικής τον Δεκέμβριο του 2016 η ΠΡΩΣΥΝΑΤ είχε πλέον κλείσει με θετικό τρόπο τον κύκλο της .

ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Όταν οι συνέπειες του νέου ΠΕΣΔΑ άρχισαν πλέον να γίνονται ορατές κυρίως στα ΔΥΤΙΚΑ της Αθήνας υπήρξε ανάγκη να δημιουργηθεί ένα κίνημα με διαφορετικά ( πιο τοπικά)  χαρακτηριστικά από την ΠΡΩΣΥΝΑΤ.

Η άρνηση της Ρένας Δούρου να υπάρξει ρητή δέσμευση στο ΠΕΣΔΑ για το κλείσιμο του ΧΥΤΑ , η επιμονή για την αύξηση της δυναμικότητας του ΕΜΑΚ , οι σχεδιαζόμενες τότε εσωτερικές επεκτάσεις , η αδειοδότηση της WATT , η αοριστίες του ΠΕΣΔΑ σε ότι αφορά τους νέους χώρους τελικής διάθεσης εκτός δυτικής Αττικής , έδειχναν που πάει το πράγμα .

Τότε γεννήθηκε η ιδέα του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ.

Τα πρώτα βήματα ήταν ιδιαίτερα θετικά,  αλλά υπήρξαν άτομα και δυνάμεις που απομακρύνθηκαν γρήγορα είτε γιατί ο κομματικός τους χώρος δεν έβλεπε με καλό μάτι την κινηματική  αυτονομία του Δ.Μ  , (ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ- εξωκοινοβουλευτική αριστερά) , είτε γιατί δεν τους άρεσαν τα στελέχη του Δ.Μ (όπως η αφεντιά μου ) , είτε γιατί φοβήθηκαν την σύγκρουση με την τοπική δημοτική αρχή της Φυλής και ότι σημαίνει αυτό.

Αξίζει να σημειωθεί πως η Ο.Μ του ΣΥΡΙΖΑ Φυλής στήριξε στον κ. Παππού στις τελευταίες δημοτικές εκλογές .

Όμως αυτή ακριβώς η  εχθρική στάση του συνόλου των πολιτικών κομμάτων απέναντι στο Δ.Μ , ήταν στοιχείο που ενίσχυσε την αξιοπιστία του γιατί φάνηκε πως το Δ.Μ  δεν ήταν  χειραγωγούμενο από κανένα πολιτικό κόμμα.

Η κινηματική αυτονομία  όμως  δεν αρκεί  για να κάνει ένα κίνημα ή μια συλλογικότητα να έχουν ουσιαστική δράση , να έχουν συνέχεια και να μην είναι πυροτεχνήματα και φυσικά να καθιερωθούν στις συνειδήσεις των ανθρώπων .

Για να τα καταφέρεις αυτά απαιτείται να έχεις σαφείς και ξεκάθαρους στόχους , να δουλέψεις πάρα πολύ και σε πολλά επίπεδα , να αναγνωρίζεις τις αδυναμίες σου , να μην θεωρείς όσους δεν συμφωνούν μαζί σου εχθρούς αλλά δυνάμει συμμάχους , να βάζεις και νερό στο κρασί σου προκειμένου να πετύχεις τους στόχους σου και πολλά άλλα που θα χρειαζόταν ένα βιβλίο για να τα περιγράψουμε.

Σήμερα είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν ότι το Δ.Μ  κατάφερε και πήρε τις κρυμμένες μελέτες για την ρύπανση από τον ΧΥΤΑ Φυλής.

Ελάχιστοι όμως είναι σε θέση  να γνωρίζουν ή ακόμα και να φανταστούν τι κόπος χρειάστηκε για να γίνει αυτό.

Πόσοι γνωρίζουν όμως ότι το Δ.Μ σταμάτησε τον δήμο Αθηναίων και τον δήμο Ασπροπύργου όταν επιχείρησαν να κάνουν μονάδα καύσης στο ΚΔΑΥ Λαζόπουλου;

Πόσοι γνωρίζουν ότι  άνθρωποι του Δ. Μ ακύρωσαν της προσπάθεια της WATT να κάνει αρχικά μονάδα καύσης στην Φυλή και αργότερα να μετατρέψει το υπάρχον ΚΔΑΥ σε ΜΕΑ;

Πόσοι γνωρίζουν για τις απειλές απόλυσης μέλους του Δ.Μ από τον δήμαρχο Φυλής και τι έγινε για να τις πάρει πίσω;

Πόσοι γνωρίζουν για τις συμβολικές καταλήψεις στον ΧΥΤΑ , τις παραστάσεις διαμαρτυρίας στο περιφερειακό συμβούλιο και τον ΕΔΣΝΑ, τα εξώδικα του κ. Βρούστη μέλους της Ε.Ε του ΕΔΣΝΑ, τις δεκάδες παρεμβάσεις στους επιθεωρητές περιβάλλοντος , τα δεκάδες γραπτά ερωτήματα – υπομνήματα στην κ. Δούρου και στους αρμόδιους υπουργούς , τις επισκέψεις στον πρόεδρο της βουλής κλπ κλπ;

Αυτά λοιπόν πού γνωρίζουν ελάχιστοι άνθρωποι ήταν αυτά που κράτησαν όρθιο το Δ. Μ. μέχρι σήμερα.

Η αδιάκοπη δουλειά ήταν που μας κράτησε όρθιους αυτά τα χρόνια.

ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα έχουμε μια νέα πραγματικότητα να αντιμετωπίσουμε .

Οι διαγωνισμοί που αποφάσισε η Ρένα Δούρου για τη νέα χωματερή στη Φυλή και το ΕΜΑΚ συνεχίζονται και είναι σε πλήρη εξέλιξη από τον κ. Πατούλη .

Ο σημερινός Περιφερειάρχης σε συνεννόηση με την κυβέρνηση επιχειρούν  νέες (εξαιρετικά κακές)  αλλαγές με το νέο ΠΕΣΔΑ και την αναθεώρηση του ΕΣΔΑ .

Καθιερώνει την Φυλή ως μοναδικό χώρο τελικής διάθεσης στην Αττική. Σχεδιάζει νέες ΜΕΑ με ΣΔΙΤ και εισάγει για πρώτη φορά και την καύση των απορριμμάτων στον σχεδιασμό.

Περιφρονεί τα συλλογικά όργανα όπως το Περιφερειακό συμβούλιο και το Δ.Σ του ΕΔΣΝΑ και αποφασίζει μόνος μου εν είδει  αυτοκράτορα .

Το Δ.Μ πριν ακόμα αναλάβει ο κ. Πατούλης τα καθήκοντα του είχε “διαβάσει” τις προθέσεις του και τον είχαμε  προειδοποιήσει πως δεν  θα τον αφήσουμε σε χλωρό κλαρί.

Δεν είναι τυχαίο πως ο κ. Πατούλης πριν ακόμα ορκιστεί έβγαζε δελτία τύπου κατά του Δ.Μ και ορισμένων στελεχών του προσωπικά . Ο κ. Πατούλης καταλάβαινε καλά από που προέρχεται ο κίνδυνος..

Όχι δεν φοβόταν τα λίγα άτομα του Δ.Μ . Φοβόταν όμως,  πως το Δ.Μ με την επιμονή του και το κύρος του,  μπορεί να συμβάλει στην αφύπνιση κοιμισμένων συνειδήσεων .

Φοβόταν πως το Δ.Μ μπορεί να συμβάλει στην συγκρότηση ενός πραγματικού μαζικού κινήματος στην δυτική Αθήνα – Αττική και ήξερε πως αυτό μπορεί να χαλάσει τα σχέδια και του ίδιου και των επιχειρηματικών συμφερόντων που τον στηρίζουν και τους στηρίζει.

Στην τελευταία σύσκεψη του Δ.Μ στην Πετρούπολη φάνηκε πως αυτή η δυνατότητα δεν είναι ουτοπία.

Πολλές και σημαντικές δυνάμεις και συλλογικότητες που μέχρι πριν από λίγο καιρό αντιμετώπιζαν ακόμα και εχθρικά το Δ.Μ συμμετείχαν στην σύσκεψη με θετικό και ενωτικό πνεύμα.

Λίγο η νέα πραγματικότητα του κ. Πατούλη , λίγο η συνειδητοποίηση από πολλούς ότι υπάρχουν σοβαρές  ευθύνες στην προηγούμενη περιφερειάρχη και στην προηγούμενη Κυβέρνηση , λίγο η επιτυχία του Δ.Μ με την αποκάλυψη των μελετών, δημιούργησαν μια νέα κατάσταση και ένα θετικό περιβάλλον.

ΔΕΝ πρέπει όμως αυτό να μας δημιουργηθεί κλίμα ευφορίας και να μας παρασύρει .

Υπάρχουν ακόμα πολλές δυνάμεις που δεν ήταν  μαζί μας στην σύσκεψη και που θα πρέπει να πεισθούν πως για να σταματήσει το έγκλημα της Φυλής πρέπει να βρεθούμε στα ίδια χαρακώματα .

Να συγκροτηθεί ένα πραγματικά μαζικό λαϊκό κίνημα που θα επιβάλει την ακύρωση  των καταστροφικών σχεδιασμών . Θα επιβάλει με το έτσι θέλω το κλείσιμο της εγκατάστασης της Φυλής.

Η συγκρότηση μιας μεγάλης διαδημοτικής επιτροπής με ανθρώπους και συλλογικότητες από όλους τους δήμους της δυτικής Αθήνας είναι το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε όλοι μας αν θέλουμε να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κίνημα .

Θα τα καταφέρουμε ; Ας κάνουμε το “πρώτο βήμα” και βλέπουμε ..

Άλλωστε όπως είπαμε και στην αρχή , δεν υπάρχουν συνταγές επιτυχίας για τα κινήματα. 

Υ.Γ πολύ θα ήθελα να αναφερθώ στην προσωπική συμβολή των ανθρώπων που είμαστε μαζί αυτά τα χρόνια , αλλά γνωρίζοντας την σεμνότητά τους ξέρω πως δεν θα το ήθελαν και δεν θα το κάνω.

Όμως δεν μπορώ να μην τους πω και ένα δημόσιο ευχαριστώ. 

 Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς .