Αν δεν μπουν οι νέοι άνθρωποι μπροστά την κάτσαμε την βάρκα.

Το 2004 ήταν χρονιά ορόσημο  για την ιστορία της χωματερής της Φυλής αλλά και της δυτικής Αθήνας συνολικά.

Ήταν η χρονιά που ο τότε δήμαρχος Φυλής Δ. Μπουραίμης  υπέγραψε την 20ετή «αναγνώριση δικαιωμάτων μεταξύ του ΕΔΣΝΑ και του δήμου Φυλής» .

Η σύμβαση αφορούσε το χρονικό διάστημα από 20/10/2004 έως 20/10/2024 και υποχρέωνε τον δήμο Φυλής να παραχωρήσει την έκταση των 1000 (500+500)  στρεμμάτων στον ΕΔΣΝΑ για να κάνει νέα χωματερή και τον ΕΔΣΝΑ να καταβάλει αντισταθμιστικά στον δήμο Φυλής.

Ακόμα και σήμερα ο ΕΔΣΝΑ επικαλείται αυτήν ακριβώς  τη σύμβαση προκειμένου να κάνει και νέους ΧΥΤΑ στην ίδια περιοχή .

Οι κάτοικοι της δυτικής Αθήνας – Αττικής θα πληρώνουν για πολλά - πολλά χρόνια ακόμα τις συνέπειες του εγκλήματος του 2004 .

Από το 2004 έως σήμερα πάνω από 30.000.000 τόνοι σκουπιδιών έπεσαν σε αυτή την έκταση .  Άλλοι 25.000.000 τόνοι είχαν  πέσει από το 1991 ως το 2004 στην χωματερή των Άνω Λιοσίων όπως  είχε συμφωνήσει πάλι με τον ΕΔΣΝΑ ο πρώην δήμαρχος Άνω Λιοσίων Ν. Παπαδήμας .

Και οι 3 δήμαρχοι της περιοχής ( Παπαδήμας – Μπουραίμης – Παππούς) μαζί με τον ΕΔΣΝΑ ευθύνονται για την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή που έχει υποστεί η ευρύτερη περιοχή.  Είναι οι ίδιοι και ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος.

Όλα αυτά τα χρόνια δόθηκαν σκληροί και άνισοι αγώνες για να σταματήσει  η ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή.  

Η «άλλη πλευρά» ήταν πανίσχυρη.  Με βασικό της όπλο τα υπέρογκα αντισταθμιστικά κατάφερε  να εξασφαλίσει την  ανοχή της τοπικής κοινωνίας  μεγάλο μέρος της οποίας στράφηκε ακόμα και κατά των λίγων ανθρώπων που αγωνιζόταν για το κλείσιμο της χωματερής γιατί πίστευαν πως αν κλείσει η χωματερή θα χαθούν θέσεις εργασίας στον δήμο,  αλλά και «άλλου τύπου»  σκοτεινές συναλλαγές.  

Οι λίγοι άνθρωποι που εξακολουθούσαν να μην το βάζουν κάτω  βρέθηκαν πολλές φορές απομονωμένοι και ανίσχυροι  να αντιμετωπίσουν  την διαφθορά , τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων αλλά και τον φόβο των πολλών απέναντι  στο τοπικό κατεστημένο.

Το χειρότερο ήταν πως υπήρξαν και κάποια ανθρώπινα σκουπίδια (από  την περιοχή και όχι μόνο) που προσέγγισαν το κίνημα και τους ανθρώπους του προκειμένου να πουλήσουν ακριβότερα το τομάρι τους. (αρκετοί από αυτά τα σκουπίδια τα κατάφεραν)..

Σήμερα όμως που η οικολογική καταστροφή από την χωματερή έχει  ξεπεράσει τα διοικητικά όρια του δήμου Φυλής και έχει εξαπλωθεί σε μεγάλο μέρος της δυτικής Αθήνας και της δυτικής Αττικής  το κίνημα αποκτά άλλη ευρύτητα και άλλη δυναμική.

Πολλοί νέοι άνθρωποι (ιδιαίτερα από τους γειτονικούς προς την Φυλή δήμους), έχουν αρχίσει να ενεργοποιούνται και να συμμετέχουν σε διάφορες συλλογικότητες για το κλείσιμο πλέον ολόκληρης της εγκατάστασης της Φυλής.

Μια φουρνιά νέων αγωνιστών  αναλαμβάνει σιγά –σιγά την συνέχιση του αγώνα σε πολύ δύσκολες είναι η αλήθεια συνθήκες .

Με τους διαγωνισμούς για τη νέα χωματερή , το ΕΜΑΚ και το νέο υπερεργοστάσιο να είναι σε πλήρη εξέλιξη,   οι μάχες που θα πρέπει να δοθούν θα είναι ιδιαίτερα δύσκολες .

Απέναντι σε αυτή την αδίστακτη συμμορία που αποφασίζει  να μετατρέψει την δυτική Αθήνα σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο  η συγκρότηση ενός κινήματος νεολαίας  με αιχμή  τους μαθητές και τους φοιτητές της περιοχής είναι πρωταρχικής σημασίας.

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς  θα πρέπει να σημάνει συναγερμός σε όλα τα σχολεία της περιοχής για να μην υλοποιηθούν ποτέ οι διαγωνισμοί της συμφοράς.

Γονείς , μαθητές και εκπαιδευτικοί πρέπει να συγκροτήσουν ένα κοινό μέτωπο και να απαιτήσουν και από τις δημοτικές αρχές ιδιαίτερα της Πετρούπολης του Ιλίου και των Αγίων Ανργύρων – Καματερού να δραστηριοποιηθούν δυναμικά.

Να το πούμε πολύ καθαρά . Αν δεν δραστηριοποιηθούν οι νέοι δημοτικοί σύμβουλοι , οι νέοι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους , η εκπαιδευτική κοινότητα κλπ , το παιχνίδι είναι χαμένο.

Οι  άνθρωποι της δικής μου γενιάς που εξακολουθούν να συμμετέχουν στο κίνημα και κουρασμένοι είναι και απογοητευμένοι και δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες να απευθυνθούν στους νέους.

Ας τα σκεφτούμε πριν είναι πολύ αργά. 

Θ.Ε.Μ .