Με τα θύματα ή με τους θύτες . Αυτό είναι το δίλλημα.

 

Στις 14/6/2024 συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την  πιο μαύρη μέρα στην ιστορία της δυτικής Αθήνας- Αττικής .

Εκείνο το μοιραίο βράδυ στις 14/6/2004 το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Φυλής με δήμαρχο τον Δ. Μπουραίμη,  αποφάσισε να παραχωρήσει για 20 χρόνια στον ΕΣΔΚΝΑ (σημερινό ΕΔΣΝΑ) έκταση 500 στρεμμάτων που ανήκαν στον δήμο Φυλής και 500 στρέμματα που ανήκαν σε ιδιώτες  για να κατασκευαστεί ο ΧΥΤΑ Φυλής αφού ο ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων είχε ήδη κορεστεί .

Είχε προηγηθεί 13 χρόνια πριν η κατάπτυστη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Άνω Λιοσίων με δήμαρχο τον Ν. Παπαδήμα,  να δέχεται  η χωματερή των Άνω Λιοσίων τα σκουπίδια όλης της Αττικής μετά το κλείσιμο της χωματερής του Σχιστού,  με την δέσμευση  ότι η χωματερή των Άνω Λιοσίων θα έκλεινε το 1996!!

Αυτοί οι δυο δήμαρχοι (Παπαδήμας – Μπουραίμης) ήταν οι νεκροθάφτες της δυτικής Αθήνας.

  Μετέτρεψαν τον δήμο Φυλής από ένα ευλογημένο τόπο με θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον σε ένα μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου και τη δυτική Αττική σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο. 

Σε αυτά τα 1000 στρέμματα εκτός από τις θηριώδεις χωματερές έγιναν και θηριώδεις μονάδες που όμοιες δεν υπάρχουν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη.

ü  Έγινε το περίφημο ΕΜΑΚ το μεγαλύτερο εργοστάσιο στην Ευρώπη το οποίο ήταν ένα κολοσσιαίο οικονομικό σκάνδαλο αφού ολοκληρώθηκε  με 5πλάσιο κόστος, από αυτό του αρχικού προϋπολογισμού.

ü  Έγινε ο αποτεφρωτήρας επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων (ΕΑΥΜ), δραστηριότητα άσχετη με την εγκατάσταση, που αφορά αστικά απόβλητα μόνο.

ü  Έγινε ένα από τα μεγαλύτερα ιδιωτικά ΚΔΑΥ σε δημόσιο χώρο με τις ευλογίες του δήμου Φυλής .

ü  Έγιναν τεράστιες μονάδες επεξεργασίας των στραγγισμάτων των χωματερών (ΜΕΣ).

Τώρα, 20 χρόνια μετά την κατάπτυστη απόφαση παραχώρησης, το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Φυλής θα πρέπει να αποφασίσει .

Θα δεχτεί να συνεχιστεί αυτό το περιβαλλοντικό- κοινωνικό έγκλημα ή θα ζητήσει το κλείσιμο της εγκατάστασης και την περιβαλλοντική αποκατάσταση του χώρου και της ευρύτερης περιοχής;  

Η συνέχεια της λειτουργίας της εγκατάστασης της Φυλής δεν έχει καμιά ηθική και πολιτική νομιμοποίηση .

Το περιβαλλοντικό – κοινωνικό κόστος για τον δήμο Φυλής και τη δυτική Αθήνα ήταν τεράστιο και πληρώθηκε στο ακέραιο από τους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στην περιοχή .

Και αύριο το πρωί να κλείσει η εγκατάσταση,  τις συνέπειες θα τις πληρώνουν πολλές γενιές ακόμα.

Οι  καρκινογενέσεις και τα αναπνευστικά προβλήματα θα θερίζουν για πολλά χρόνια ακόμα.

Τα εδάφη και τα υπόγεια ύδατα θα παραμένουν μολυσμένα ίσως και για εκατοντάδες χρόνια ακόμα.

Για αυτό η απόφαση που θα πρέπει να πάρει τώρα το δημοτικό συμβουλίου της Φυλής είναι ιστορικής και καθοριστικής σημασίας.

Το δημοτικό συμβούλιο θα πρέπει να διαλέξει : είναι με τα θύματα ή με τους θύτες .

Αν είναι με τα θύματα θα πρέπει να αποφασίσει το οριστικό κλείσιμο της εγκατάστασης .

Αν είναι με τους θύτες, ( κυβέρνηση και ΕΔΣΝΑ),  τότε είναι και οι ίδιοι συνένοχοι στο έγκλημα .

Τόσο απλό και τόσο ξεκάθαρο είναι το δίλλημα. 

ΥΓ Η πολυετής θητεία του δήμαρχου Φυλής κ. Παππού  στον ΕΔΣΝΑ, μόνο αισιόδοξους δεν μας κάνει για μια θετική απόφαση.  Ωστόσο ο λόγος τώρα είναι στο δημοτικό συμβούλιο.  

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς