Εχθές παρακολούθησα άλλη μια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Φυλής για το θέμα της χωματερής .
Το θέμα είχε τεθεί από την αντιπολίτευση στα πλαίσια του «απολογισμού» της δημοτικής αρχής.
Ο δήμαρχος επανέλαβε για άλλη μια φορά τα γνωστά παραμύθια πως η χωματερή θα κλείσει όταν δεν χωρά πλέον άλλα σκουπίδια και πως με τα λεφτά της χωματερής μισθοδοτούνται οι υπάλληλοι του δήμου.
Είπε πάλι πράγματα χιλιοειπωμένα με κανένα ενδιαφέρον.
Το ενδιαφέρον και τραγικό συνάμα είναι πως ο κ. Παππούς έχει πάει το ψέμα σε άλλο επίπεδο και αυτό είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων που είναι παθολογικοί ψεύτες .
Δηλαδή των ανθρώπων που χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη γιατί οι παθολογικοί ψεύτες είναι άτομα που χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη .
Οι παθολογικοί ψεύτες είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα για να μην αμφισβητήσει κανείς τα ψέματά τους και για αυτό αποφεύγουν τις άβολες ερωτήσεις με διάφορα τεχνάσματα του τύπου «ποιος είσαι εσύ που ρωτάς» αν και σε γνωρίζουν εξαιρετικά καλά. Τόσο καλά που μπορεί να τους έχεις γίνει και εμμονή.
Οι παθολογικοί ψεύτες αν τους κατηγορήσετε ότι είναι ανέντιμοι ή τους παρουσιάσετε την αλήθεια περνούν από την άμυνα στην επίθεση . Όταν καλούνται να αναλάβουν την ευθύνη για την συμπεριφορά τους, πιθανότατα θα αρνηθούν τα πάντα.
Αρνούνται τα πάντα και γίνονται ιδιαίτερα εχθρικοί για να μεταθέσουν της ευθύνη τους σε εσάς που ρωτάτε. Εάν τους πει κανείς ότι τα λεγόμενά τους δεν είναι αλήθεια τότε συνήθως απαντούν άσχετα πως «δεν φοβούνται κανένα» ή πως «δεν έχουν να κερδίσουν κάτι» από το ψέμα που λένε και επιμένουν ότι φταίτε εσείς που ρωτάτε.
Σε μια δημόσια συζήτηση προσπαθούν να μεταθέσουν την προσοχή από αυτούς σε εσάς για να σας κάνουν να αισθανθείτε και εσείς το ίδιο άβολα με αυτούς.
Κατά κανόνα τα ψέματα ενός παθολογικού ψεύτη στερούνται συνέπειας και συνοχής.
Η συνεχής χρήση του ψέματος κάνει τον παθολογικό ψεύτη να δυσκολεύεται να διατηρήσει μια συνεπή αφήγηση γιατί πολύ συχνά ξεχνά και τα ψέματα που έχει πει στο παρελθόν.
Εάν υποχρεωθούν στη δημόσια συζήτηση να απαντήσουν τότε αρχίζουν να λένε ιστορίες συνήθως δραματικές ή υπερβολικές για να κερδίσουν την συμπάθεια του κοινού που δεν τους πιστεύει .
Εχτές για παράδειγμα συνεχώς ρωτούσε δημόσια την κ. Κουράση για να επιβεβαιώνει ότι στο παρελθόν είχε αγωνιστεί και ο ίδιος να κλείσει η χωματερή .
Επαναλάμβανε συνεχώς πως ο ίδιος και η οικογένεια του δεν είχαν ωφεληθεί οικονομικά από την χωματερή, όπως κάνουν οι παθολογικοί ψεύτες όταν μιλούν για τα παιδικά τους τραύματα για να κερδίσουν την συμπάθεια.
Ένας κανονικός άνθρωπος συνήθως έχει κάποιες τύψεις για τα ψέματα που λέει.
Για τους παθολογικούς ψεύτες σαν τον κ. Παππού δεν ισχύει αυτό. Αυτοί δεν αισθάνονται τύψεις για τα ψέματα που λένε.
Αντίθετα λένε ακόμα περισσότερα ψέματα γιατί πιστεύουν πως έτσι θα καλύψουν το αρχικό ψέμα . Συμπεριφέρονται «φυσιολογικά» για να πείσουν ότι αυτό που αποκαλύψατε για αυτούς δεν είναι και τόσο σημαντικό.
Κατά κανόνα οι παθολογικοί ψεύτες δεν διατηρούν φιλικές σχέσεις με τους ανθρώπους γιατί με τα συνεχή ψέματά τους καταστρέφεται η αξιοπιστία τους και η εμπιστοσύνη που χρειάζονται οι φιλίες.
Μπορεί να είναι ακόμα και ιδιαίτερα επιτυχημένοι στην πολιτική, αλλά σχεδόν πάντα οι πιο πολλές από τις σχέσεις τους είναι σχέσεις συμφέροντος και επιφανειακές.
Το ψυχογράφημα του κ. Παππού δεν θα μας ενδιέφερε καθόλου αν δεν ήταν δήμαρχος του δήμου που φιλοξενεί την χωματερή , που επηρεάζει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων .
Το διευκρινίζουμε για να μην νομίζει ότι θα τον λυπηθούμε κιόλα χαρακτηρίζοντάς τον παθολογικό ψεύτη.
Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου