Ο δρόμος για την καύση περνά μέσα από την επιδότηση του RDF ;

Η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης - Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ) επιδοτεί ανακυκλώσιμα υλικά που ανακτώνται από τον πράσινο κάδο στο ΕΜΑΚ (Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης) και του RDF (εναλλακτικού καυσίμου), το οποίο παράγεται στο ΕΜΑΚ.

Είναι γνωστό πως η ανάκτηση και η χρήση του RDF/SRF επιτρέπεται  με την τήρηση  ορισμένων συγκεκριμένων και  σοβαρών προϋποθέσεων (οδηγία 2008/98).

Όμως έτσι όπως γίνεται (χωρίς να προέρχεται από ξεχωριστά ρεύματα ή έστω από τον μπλε κάδο)  εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

Αυτός είναι ο λόγος που τα περίφημα δευτερογενή καύσιμα (RDF/SRF)  που παράγονται όλα τα χρόνια  στο ΕΜΑΚ τα θάβουμε στην χωματερή της Φυλής .

Η πρόβλεψη σύμφωνα με τις οδηγίες αλλά και το ΕΣΔΑ είναι  ότι μπορούν να ανακτηθούν απόβλητα, δηλαδή να πάψουν να θεωρούνται απόβλητα μόνο εάν τηρούνται ορισμένα κριτήρια και συγκεκριμένοι όροι  (το «αντικείμενο» να  χρησιμοποιείται για ορισμένους σκοπούς, να έχει βέβαιη ζήτηση στην αγορά, να εκπληρώνει τεχνικές απαιτήσεις και να μην παρουσιάζει κινδύνους για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου).

Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει για το ΕΜΑΚ της Φυλής που «επεξεργάζεται» σύμμεικτα απορρίμματα από τους κοινούς κάδους.

Τι νόημα έχει λοιπόν η επιδότηση από την ΕΕΑΑ του RDF που παράγεται στο ΕΜΑΚ Φυλής;

Αν ο ΕΔΣΝΑ έκανε αυτήν την περιβόητη οικονομοτεχνική αξιολόγηση της μέχρι σήμερα λειτουργίας του ΕΜΑΚ (που έχει δεσμευτεί να κάνει , αλλά κάποιοι την φρενάρουν ) θα μας λυνόταν πολλές απορίες.

Υ.Γ Για την ιστορία θυμίζουμε πως στο νέο ΠΕΣΔΑ αποφασίστηκε ο τριπλασιασμός της δυναμικότητας του ΕΜΑΚ .. 

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς.