Η συνταγή είναι η εξής : θεσμοθετούμε την ενεργειακή αξιοποίηση (καύση ) των σκουπιδιών και παράλληλα πριμοδοτούμε την ιδιωτικοποίηση όλων των επιπέδων διαχείρισης (συλλογή, διαλογή, επεξεργασία), στους ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ και έτσι καθαρίσαμε .
Το ερώτημα τώρα είναι, τι πιθανότητες επιτυχίας μπορεί να έχει αυτή η συνταγή ;
Για χάρη της συζήτησης ας δεχτούμε όλα τα γνωστά επιχειρήματα των υπερμάχων της καύσης και της ιδιωτικοποίησης .
Ας δεχτούμε λοιπόν πως υπάρχει σύγχρονη τεχνολογία θερμικής αξιοποίησης που δεν ρυπαίνει το περιβάλλον και υπάρχουν και καλοί και ευσυνείδητοι ιδιώτες επιχειρηματίες που θα μαζεύουν γρήγορα και φτηνά τα σκουπίδια , θα τα επεξεργάζονται στις μονάδες και στο τέλος θα καίνε τα δευτερογενή προκειμένου να αξιοποιηθούν ενεργειακά.
Αυτό δεν είναι το ιδανικό μοντέλο των οπαδών της καύσης και της ιδιωτικοποίησης ; Ας το δεχτούμε λοιπόν για να δούμε αν ακόμα και με αυτό το ιδεατό μοντέλο μπορεί να βρεθεί πραγματική λύση στο πρόβλημα.
Ας ξεχάσουμε τις περιπτώσεις των επιχειρηματιών που εμπλέκονται στα σκουπίδια και θησαύρισαν λειτουργώντας αποτυχημένα εργοστάσια ή των άλλων που έστηναν ΚΔΑΥ της συμφοράς που κατά διαβολική σύμπτωση καίγονταν αργότερα.
Ας ξεχάσουμε και τα παραδείγματα των Ευρωπαικών κρατών που εγκαταλείπουν το ένα μετά το άλλο την καύση , ας ξεχάσουμε και την περίπτωση της Κίνας που έπαψε να εισάγει πλαστικά που προέρχονται από σκουπίδια για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ρύπανσης.
Ας δεχτούμε πως ζούμε σε ένα κράτος που η εξουσία δεν χαρίζεται στους ιδιώτες και η δικαιοσύνη είναι πολύ αυστηρή και αδέκαστη κλπ κλπ . (λέμε τώρα …)
Ακόμα και έτσι να ήταν τα πράγματα, αυτό το σχέδιο που μας παρουσιάζει η κυβέρνηση είναι καταδικασμένο να αποτύχει και οι λόγοι είναι απλοί.
Η ίδια η εμπειρία έχει δείξει πως ο συγκεντρωτισμός στη διαχείριση των σκουπιδιών σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση προκάλεσε το σημερινό αδιέξοδο . Το συγκεντρωτικό μοντέλο διαχείρισης και η ιδιωτικοποίηση μας οδήγησαν να γελοία ποσοστά ανακύκλωσης και τεράστια ποσοστά ταφής.
Ας δούμε το παράδειγμα της Αττικής με τον ΕΔΣΝΑ και τη μοναδική χωματερή για 5.000.000 ανθρώπους . Ας δούμε την περίπτωση του πανάκριβου και αναποτελεσματικού ΕΜΑΚ . Ας δούμε τι κατάφεραν μέχρι σήμερα τα ΣΕΔ και τα ΚΔΑΥ.
Οι νεοφιλελεύθεροι θιασώτες της καύσης και της ιδιωτικοποίησης γνωρίζουν τα σκουπίδια ως νούμερα και ποσοστά . Λένε τόσα παράγουμε , αυτή τη σύνθεση έχουν , τόσα εργοστάσια χρειαζόμαστε να τα επεξεργαστούμε και τόσα για να τα καίμε.
Οι πιο πολλοί από αυτούς είναι ζήτημα αν έχουν δει σε όλη τους τη ζωή ένα κάδο σκουπιδιών την ώρα που αδειάζει το περιεχόμενό του στις χωματερές .
Αν γνώριζαν τι σημαίνει πραγματικά σύμμεικτο σκουπίδι θα καταλάβαιναν πως το μεγάλο πρόβλημα των σκουπιδιών είναι η επιμόλυνση από την σύμμειξη και όχι το πώς θα βρούμε τρόπους να τα εξαφανίζουμε ή να μην τα θάβουμε.
Όσο υπάρχουν κάδοι που είναι ανακατεμένα αποφάγια με χαρτιά και πλαστικά και ψόφιες γάτες και κωλόχαρτα και σερβιέτες το πρόβλημα των σκουπιδιών δεν θα λυθεί όσα εργοστάσια και να κάνουν.
Οι νεοφιλελεύθεροι θιασώτες της καύσης και της ιδιωτικοποίησης είναι τόσο άσχετοι και τόσο αγκυλωμένοι ιδεολογικά, που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι το πρόβλημα δεν είναι το πώς θα εξαφανίσουμε τα σκουπίδια με την καύση και τους ιδιώτες.
Δεν είναι το πώς θα αντικαταστήσουμε τις χωματερές με εργοστάσια . Τα σκουπίδια είναι φυσικοί πόροι που πρέπει να τους διαφυλάξουμε και δεν πρέπει ούτε να τα θάβουμε , ούτε να τα καίμε γιατί έτσι κατασπαταλούμε τους φυσικούς πόρους.
Το πρόβλημα είναι το πώς θα παράγουμε λιγότερα σκουπίδια και πως αυτά που παράγουμε θα τα μαζεύουμε ξεχωριστά προκειμένου να μην επιμολύνονται από την σύμμειξη για να επανέλθει το μεγαλύτερο ποσοστό τους στη ζωή.
Μα θα μου πει κανείς αυτά τα λέμε και εμείς και προτείνουμε και εμείς διαλογή των σκουπιδιών στην πηγή .
Αμ ούτε τα λέτε , ούτε τα προτείνετε , ούτε κάνετε κάτι για αυτά.
Διαλογή στην
πηγή χωρίς την ενεργό συμμετοχή των δήμων δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ούτε στον αιώνα τον άπαντα και το εθνικό σχέδιο δεν ασχολείται καν με τη συμμετοχή των πολιτών και των δήμων.
Χωρίς καλά επεξεργασμένα τοπικά σχέδια διαχείρισης που θα βάζουν στο κόλπο τους πολίτες που θα τους προτρέπουν και θα τους υποχρεώνουν να μην βάζουν μαζί σε μια σακούλα τις σερβιέτες και τα κωλόχαρτα με τα αποφάγια και τα πλαστικά δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα των σκουπιδιών .
Μα οι πιο πολλοί δήμαρχοι είναι αδιάφοροι και ανίκανοι μας λένε αρκετοί και το δίκιο τους είναι βουνό.
Εκεί λοιπόν πρέπει να παρεμβαίνει το επιτελικό κράτος και τα εθνικά σχέδια . Να λύνει με θεσμικό τρόπο ακόμα και τα προβλήματα ανικανότητας και αδιαφορίας και ελλιπούς περιβαλλοντικής παιδείας.
Πως είναι ικανό το κράτος να υποχρεώνει τους δήμαρχους και τους πολίτες να πληρώνουν φόρους και να πειθαρχούν στους νόμους και δεν είναι ικανό να τους επιβάλει να κάνουν κάτι που είναι για το δικό τους καλό;
Πως γίνεται να «πείθουν» τους πολίτες να αγοράσουν καινούργιο κινητό τηλέφωνο ή αυτοκίνητο και να ξοδέψουν μια περιουσία που πολλές φορές δεν την διαθέτουν και δεν μπορούν να τους «πείσουν» να μ
ην πετούν τα σκουπίδια τους όλα μαζί;
Φυσικά και μπορούν ! Όταν θέλουν έχουν τη δυνατότητα να πείσουν τους πολίτες να σταθούν για ώρες στην ουρά και να δώσουν ένα σκασμό λεφτά να αγοράσουν κάτι που δεν το χρειάζονται ή ακόμα και κάτι που πιθανότατα θα τους βλάψει .
Αλλά όταν αυτοί που σχεδιάζουν είναι δέσμιοι των επιχειρηματικών συμφερόντων που θησαυρίζουν από τα σκουπίδια τι να περιμένει κανείς;
Υ.Γ για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει σήμερα ας ρίξουμε μια ματιά στη διαβούλευση .
Κόμματα που διαθέτουν επαγγελματικά στελέχη και η ΚΕΔΕ και τα εργατικά συνδικάτα και οι ΦΟΔΣΑ που έχουν συμβούλους και παρασύμβουλους ούτε που ασχολήθηκαν με τη διαβούλευση ..
Και μετά λέμε τι μας φταίει .
Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου