Η (συγκινητική) ανάρτηση του Γραμμένου Γραμμένου για την Αφροδίτη Μπιζά.

ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΟΣΟΥΣ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ Β ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΥΣ
με την Αφροδίτη Μπιζά μεγαλώσαμε μαζί.Οι πατεράδες μας από το ίδιο χωριό ,εσωτερικοί μετανάστες και οι δυό από το Πήλιο στο Καματερό ,ξαδέρφια, οικοδόμοι, φτωχοί και αριστεροί. ΕΔΑίτες.
Στην δεκαετία του 60 αυτά αρκούσαν για να δημιουργηθούν δεσμοί ακατάλυτοι.Ο μπάρμπας μου ο Νίκος ,ο πατέρας της ,μαζί με τον μπάρμπα Μιχάλη,τον πατέρα μου , υπήρξαν οι πρώτοι πολιτικοί μου καθοδηγητές .Με έμαθαν από παιδάκι να διαβάζω την Αυγή και να δηλώνω Λαμπράκης από δευτέρα τρίτη δημοτικού.Ο μπάρμπας μου ο Νίκος με έμαθε να παίζω σκάκι και να βλέπω λίγο υποψιασμένα τα πράγματα.Τον θυμάμαι διαβάζοντας τα προεκλογικά ρεπορτάζ της Αυγής για τις συγκεντρώσεις της ΕΔΑ να σαρκάζει λέγοντας ,όλο ογκώδεις και ογκώδεις οι συγκεντρώσεις αλλά στο τέλος όλοι στον παπατζή.

Με την Αφροδίτη πήγαμε στα ίδια σχολεία και είχαμε και πολλούς κοινούς δασκάλους. Διαβάσαμε και αρκετά κοινά βιβλία ,θυμάμαι μια ξεχασμένη σήμερα Περλ Μπακ που το σπίτι της ήταν γεμάτο .
Στο σπίτι της ,μεσούσης της δικτατορίας δεκαπεντάχρονος γνώρισα τον "παράνομο" Τάκη Βολοβίνη ,θείο της και κει πρώτη φορά έπιασα στα χέρια μου παράνομο αντιδικτατορικό τύπο ,τον Ριζοσπάστη Μαχητή ,όργανο του ΚΚΕ εσωτερικού.
Μετά την μεταπολίτευση ,βαδίσαμε μαζί σε δρόμους εξωκοινοβουλευτικούς ,στηρίξαμε με πάθος την ΛΔΕ στις εκλογές του 77 ,βάλαμε τις μανάδες μας να ψηφίσουν ΛΔΕ κρυφά από τον ΚΚΕ πατέρα μου και από τον ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ πατέρα της.
Στην δεκαετία του 80 η Αφροδίτη ήταν στο κίνημα ειρήνης στο Καματερό ,αποφεύγοντας κάποια κομματική ένταξη ,παρούσα όμως πάντα σε όλα.
Ξαναβρεθήκαμε μαζί στον ίδιο κομματικό οργανισμό στον ενιαίο συνασπισμό και αργότερα στον συνασπισμό που απέμεινε μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ. Στα πολύ δύσκολα για την αριστερά χρόνια του 90 ,μαζί με λίγους άλλους αρνηθήκαμε να παραδοθούμε στην καλπάζουσα  πασοκοποίηση του χώρου, προσπαθήσαμε η εκδοχή της αριστεράς που υποστηρίζαμε να διατηρήσει την αυτονομία της και την αυτοτέλειά της .
Στις δημοτικές εκλογές του 94 η Αφροδίτη ήταν η υποψήφια δήμαρχός μας στο καματερό ,αποστολή που δεν ζήτησε αλλά που αποδέχθηκε ύστερα από πρόταση της οργάνωσης του συν. Μπορούμε να καυχηθούμε πως στην περιοχή μας κρατήσαμε όρθια την τιμή της αριστεράς μας ,παραμείναμε ανεξάρτητοι και αυτόνομοι ,δεν ακολουθήσαμε την λογική της προσχώρησης σε όλη την περίοδο που ο συν/σύριζα ήταν σε φάση μπαίνει δεν μπαίνει στην βουλή.
Κάπου ενδιάμεσα βέβαια πρόλαβε να ναι παρούσα στην κάπως επεισοδιακή γέννηση του γιου μου ,του Μιχάλη ,και να βοηθήσει μαζί με άλλους ουσιαστικά. Αργότερα έγινε και η νονά του.
Το 2014 για απειροελάχιστους ψήφους ο συνδυασμός της αριστεράς που συμμετείχαμε έχασε την ευκαιρία να αναδειχθεί δημοτική αρχή ,η Αφροδίτη ωστόσο εκλέχτηκε δημοτική σύμβουλος και επανακλέχτηκε το 2019 παρόλο που συνδυασμός που συμμετείχε έβγαλε λιγότερους συμβούλους ,νομίζω σαν συνέπεια του ότι θεωρήθηκε ότι υπήρξε ένας καλός δημοτικός σύμβουλος.
Σήμερα η Αφροδίτη είναι υποψήφια βουλευτής του Σύριζα στον δυτικό τομέα της Β Αθήνας.
Αναμφίβολα για όσους ψηφίσουν Σύριζα, προφανώς δεν λέω να αλλάξει κανένας κόμμα , θεωρώ πως ένας σταυρός στην Αφροδίτη θα πιάσει τόπο. Θα επιβραβεύσει μια πορεία διαρκούς παρουσίας στα κοινά ,θα λεγα από την γέννησή της .Θα επιβραβεύσει κάθε στενάκι σαν το στενάκι της Κασταλίας ,κάθε οικογένεια φτωχού οικοδόμου της δυτικής Αθήνας .Θα κάνει να χαμογελάσουν από κει ψηλά οι οριστικά απόντες ,ο πατέρας της ,ο πατέρας μου , η μάνα μου και θα κάνει να χαμογελάσει η ευτυχώς ακόμα παρούσα ,πολύ μεγάλη φυσιογνωμία,η θεία Ουρανία ,η μάνα της.
Θα ναι μια ψήφος στους παλιούς εδαίτες του Καματερού ,στους παλιούς αριστερούς που σήμερα οι ίδιοι σιγά σιγά εκλείπουν,όμως αφήσαν πίσω τους χνάρια που οφείλουμε και μεις να προσπαθήσουμε να περπατήσουμε ,χνάρια είτε απολύτως καθαρά είτε έστω και μισοσβησμένα.

                                                                                                                 Γραμμένος Γραμμένος  

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον  Γραμμένο που με έβγαλε από την πολύ δύσκολη θέση να μιλήσω εγώ για την  Αφροδίτη.  Δυο λόγια μόνο  θέλω να πω εγώ για την Αφροδίτη .

 Η Αφροδίτη είναι  ένας ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ  με όση βαρύτητα μπορεί να έχουν αυτές οι  δυο λέξεις. 

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς.