Είναι οι άνθρωποι στα Λιόσια άμοιροι ευθυνών;

Επιτέλους έφτασε η ώρα ! Έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους τώρα θα βρεθούν κάποιοι να ασχοληθούν με την χωματερή στην Φυλή.

Γιατί  για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους,  τα προηγούμενα χρόνια ελάχιστοι άνθρωποι ήταν αυτοί που ασχολήθηκαν με το θέμα και το χειρότερο είναι πως από αυτούς τους ελάχιστους,  ακόμα λιγότεροι ήταν  αυτοί που ζουν στα Άνω Λιόσια και την Φυλή.

Το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ με τους λίγους ανθρώπους που συμμετείχαν σε αυτό το σχήμα είχε μια πολυεπίπεδη δραστηριότητα και πολλές φορές σήκωσε βάρη μεγαλύτερα και από τις δυνάμεις του.

Τα χρόνια που πέρασαν το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ήταν η μόνη συλλογικότητα που με επιμονή και με διάρκεια κράτησε στην επιφάνεια το ζήτημα του ΧΥΤΑ Φυλής και έσπαγε όσο μπορούσε  την σιωπή που κυριαρχούσε.

Όμως αν εξαιρέσει κανείς την περίπτωση του  ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ,  τα χρόνια που πέρασαν υπήρξε  κινηματική ξηρασία .

Η αριστερά που θα περίμενε κανείς να ασχοληθεί με  αυτό το τεράστιο περιβαλλοντικό ζήτημα για την Αττική  ήταν άφαντη.

Το ΚΚΕ οργάνωσε δυο μαζικές συγκεντρώσεις μέσω των κομματικών δυνάμεων που διαθέτει σε τοπικούς συλλόγους και του κομματικού του μηχανισμού στην δυτική Αθήνα , αλλά πέραν τούτου ουδέν.

Οι συγκεντρώσεις του ΚΚΕ για την χωματερή ήταν «κρότου – λάμψης» και έγιναν έτσι για να «βγει η υποχρέωση».  

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή με εξαίρεση ελάχιστους ανθρώπους που συμμετείχαν στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ  ήταν εξαφανισμένες.

 Υπήρξαν δυστυχώς θλιβερές περιπτώσεις τοπικών στελεχών  του ΣΥΡΙΖΑ που συναγελάζονταν με τον δήμαρχο της Φυλής ακόμα και όταν αυτός έβριζε χυδαία τους ανθρώπους που αγωνίζονταν για το κλείσιμο της χωματερής και πιανόταν με την γίδα στην πλάτη όπως στην περίπτωση των κρυμμένων μελετών.   

Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά στο σύνολό της, τα ίδια και χειρότερα.. 

Οι μαζικοί σύλλογοι της περιοχής, οι σύλλογοι των εκπαιδευτικών , οι μαθητικοί σύλλογοι  δεν ασχολήθηκαν καθόλου ή ασχολήθηκαν ελάχιστα.

Με εξαίρεση τους δημοτικούς συμβούλους  Κ. Λουμιώτη και  Γ. Αβράμη  ούτε οι δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης συμμετείχαν στις δράσεις για τον κλείσιμο του ΧΥΤΑ.  

Η μεγάλη πλειοψηφία των τοπικών ιστοσελίδων ήταν εναρμονισμένη με την γραμμή του νυν και του τέως δημάρχου Φυλής δηλαδή των ανθρώπων που «ενέχονται» και οι ίδιοι για το περιβαλλοντικό έγκλημα της χωματερής.

Τώρα όμως που μπήκαμε για τα γερά στην προεκλογική περίοδο , είναι βέβαιο πως θα ασχοληθούν σχεδόν όλοι .

Σχεδόν όλοι θα μιλούν για το κλείσιμο της χωματερής όπως είθισται σε κάθε προεκλογική περίοδο.

Κάλιο αργά παρά ποτέ λέει ο λαός.

Όμως αυτά που θα ακούσουμε τώρα δεν θα πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε τι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.

Πρέπει να αναζητηθεί  τι ήταν αυτό που έφταιξε και η τοπική κοινωνία ήταν τόσο ανεκτική.

Τι ήταν αυτό που έκανε τους ανθρώπους να κάνουν τα στραβά μάτια σε αυτό το αίσχος.

Πόσο πολύ μπορεί να έχει διαφθαρεί η συνείδηση των ανθρώπων για να φτάσουν στο σημείο να αδιαφορούν ακόμα και για την υγεία των παιδιών τους;

Έχω υποστηρίξει πολλές φορές την άποψη πως τα υπέρογκα αντισταθμιστικά που δίνονται εντελώς ανεξέλεγκτα από το 1993 μέχρι σήμερα στον δήμο Φυλής έχουν συμβάλει τα μέγιστα στον εκμαυλισμό της τοπικής κοινωνίας.

Ο Δήμος Άνω Λιοσίων από το 1993 έως το 2001 εισέπραξε ως αντισταθμιστικά 51.150.903.958 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές και από το 2002 έως σήμερα,  ο ενιαίος Δήμος Φυλής  πάνω από 625.000.000 εκ. ευρώ .

Αν αυτά  τα μυθώδη ποσά είχαν αξιοποιηθεί  σωστά η περιοχή αυτή θα ήταν επίγειος παράδεισος.

Όμως αυτά τα μυθώδη ποσά σπαταλήθηκαν με τον πλέον αδιαφανή τρόπο με ένα και μοναδικό σκοπό. Τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων των ανθρώπων.

Αυτό ακριβώς γίνεται στην περιοχή αυτή τα τελευταία 25 χρόνια. Εκμαυλισμός συνειδήσεων. 

Η αλόγιστη σπατάλη χρημάτων και η διαφθορά παρουσιάζεται ως  μαγκιά . Τα έχουμε και τα χαλάμε όπως γουστάρουμε..  Ένας χυδαίος νεοπλουτισμός που θυμίζει πολύ περιπτώσεις τύπου Κοσκωτά για τους παλαιότερους .

Η σημερινή περιφερειακή αρχή και η ΠΕΔΑ Αττικής είχαν την ευκαιρία να βάλουν ένα τέλος σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση , αλλά δεν το τόλμησαν και ακολούθησαν την πεπατημένη .

Τέλος πάντων. Η αλήθεια είναι ότι και ο λαός έχει τις δικές του ευθύνες.

Μακριά από εμάς η φασιστική  θεωρία της συλλογικής ευθύνης αλλά την αλήθεια οφείλουμε να την λέμε πάντα.

« Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,

ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμη  η ελευθερία» . Αντρέας Κάλβος

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς.