Μία από τις πιο
σημαντικές ημερομηνίες στην ιστορία των σκουπιδιών στην Αττική ήταν η
11-6-1991.
Την μέρα
εκείνη η η ΤΕΔΚΝΑ με το υπ΄αρ. 370/11-6-91 ψήφισμα της με αντικείμενο το
πρόβλημα διάθεσης των απορριμμάτων στο Νομό Αττικής κάλεσε τα δημοτικά και τα
κοινοτικά συμβούλια της εποχής να πάρουν αποφάσεις αύξησης της εισφοράς τους
προς τον ΕΣΔΚΝΑ ίσης με το 1,5 των τακτικών εσόδων τους προκειμένου το ποσό
αυτό να διατίθεται κάθε χρόνο για την οικονομική ενίσχυση των ΟΤΑ των περιοχών
που οχλούνται από την ύπαρξη της χωματερής και του ΣΜΑ, ώστε να
αντιμετωπίζονται από τους ίδιους τα προγράμματα απορρύπανσης των περιοχών τους
και τα έργα περιβαλλοντικής και χωροταξικής αναβάθμισης.
Επί κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη το 1991 το Υπουργείο Εσωτερικών είχε αυτοδεσμευτεί πως θα καταβάλει και αυτό στους οχλούμενους δήμους το αντίστοιχο ποσόν. Η εισφορά σύμφωνα με τις υπ. αρ. 107576 /7-10-91 και 31413/13-1-92 θα δινόταν αναδρομικά από την 1-1-91 και το ΥΠ.ΕΣ . Τότε το υπουργείο κατέβαλε το μέρος της δικής του συμμετοχής σαν αντισταθμιστικό όφελος.
Επί κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη το 1991 το Υπουργείο Εσωτερικών είχε αυτοδεσμευτεί πως θα καταβάλει και αυτό στους οχλούμενους δήμους το αντίστοιχο ποσόν. Η εισφορά σύμφωνα με τις υπ. αρ. 107576 /7-10-91 και 31413/13-1-92 θα δινόταν αναδρομικά από την 1-1-91 και το ΥΠ.ΕΣ . Τότε το υπουργείο κατέβαλε το μέρος της δικής του συμμετοχής σαν αντισταθμιστικό όφελος.
Η διοίκηση του ΕΣΔΚΝΑ τότε εισηγήθηκε την
εσωτερική κατανομή της αντισταθμιστικής εισφοράς προς τους ΟΤΑ που οχλούνται
από την χωματερή και τον ΣΜΑ ως εξής:
Ποσό ίσο με
τα 7/10 της εισφοράς θα αποδίδεται στους Δήμους και στις Κοινότητες των
χωματερών που λειτουργούσαν. Από τα 7/10, τα 6/10 αφορούσαν τον
Δήμο Άνω Λιοσίων και το 1/10 τους ΟΤΑ Ασπροπύργου και Ζεφυρίου.
Ποσό ίσο με
τα 2/10 της αντισταθμιστικής εισφοράς θα δινόταν στους Δήμους Κερατσινίου και
Περάματος για τη λειτουργία του ΣΜΑ Σχιστού.
Το υπόλοιπο
1/10 θα αποδιδόταν για μια 5ετία στους Δήμους που επιβαρύνονταν από τις παλιές
χωματερές, δηλαδή στο Πέραμα και στο Κερατσίνι.
Να σημειωθεί
πως ολόκληρη η εισφορά (3%),
παρακρατούταν από το ταμείο παρακαταθηκών (Τ.Π.)
και αποδιδόταν στον ΕΣΔΚΝΑ και
τους δήμους.
Στις 13/2/1992, ψηφίστηκε από τον ΕΣΔΚΝΑ η
πρώτη πίστωση 852.000.000 δρχ. για
την καταβολή των αντισταθμιστικών.
Οι αποφάσεις του 1991 της ΤΕΔΚΝΑ, του ΥΠ.ΕΣ
και του ΕΔΣΚΝΑ για τα αντισταθμιστικά , έβαλαν τα θεμέλια για το συγκεντρωτικό μοντέλο διαχείρισης
των απορριμμάτων με βάση την Φυλή.
Τα ποσά ήταν
απίστευτα πολλά και το δέλεαρ για τους τοπικούς
άρχοντες στην Φυλή πολύ μεγάλο.
Φτάσαμε λοιπόν
στον Δεκέμβριο του 1994 όταν επί δημαρχίας Ν. Παπαδήμα το δημοτικό συμβούλιο των Άνω Λιοσίων
αποδέχτηκε την λειτουργία του ΧΥΤΑ, του ΕΜΑΚ και της μονάδας των Νοσοκομειακών
εντός των ορίων του δήμου.
Τότε ήταν
που στήθηκε η πιο μεγάλη , η πιο ακριβή και σίγουρα η πιο επιτυχημένη επιχείρηση
εκμαυλισμού συνειδήσεων για την εξασφάλιση
της «κοινωνικής συναίνεσης» στο έγκλημα της χωματερής .
Χιλιάδες προσλήψεις, στρατιές μυστικοσυμβούλων, χρηματοδότηση κομμάτων, ποδοσφαιρικές
ομάδες στην Α. Εθνική παραθεριστικά
κέντρα, δημοτικές επιχειρήσεις κάθε τύπου , απίστευτη ρεμούλα και διαφθορά.. Τα
νούμερα ζαλίζουν ..
Ο Δήμος Άνω
Λιοσίων από το 1993 έως το 2001 εισέπραξε ως αντισταθμιστικά 51.150.903.958
ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές και από το 2002 έως σήμερα ο ενιαίος Δήμος Φυλής πάνω από 530.000.000 ευρώ για έργα και
προγράμματα περιβαλλοντολογικής αποκατάστασης !!
Το απίστευτο
είναι πως παρά τον πακτωλό τον χρημάτων που εισέπρατταν, κατάφεραν οι αθεόφοβοι να έχουν τον πιο
χρεωμένο δήμο σε όλη την Ελλάδα. Σε πηγάδια να τα πετούσαν όλα αυτά τα λεφτά θα
είχαν φράξει το υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.
Για να
έχουμε και μια τάξη μεγέθους ο προϋπολογισμός των δράσεων και των έργων για τον ΠΕΣΔΑ Αττικής είναι και όλα 408.000.000 ευρώ !
Δηλαδή 120.000.000 ευρώ λιγότερα από όσα έχει εισπράξει μόνο ο δήμος Φυλής για αντισταθμιστικά
από το 2002 ως σήμερα!
Το «μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου για τις επόμενες τρεις γενιές», ήταν για κάποιους τοπικούς άρχοντες στην Φυλή η κότα με τα χρυσά αβγά.
Το «μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου για τις επόμενες τρεις γενιές», ήταν για κάποιους τοπικούς άρχοντες στην Φυλή η κότα με τα χρυσά αβγά.
Το «παράλογο»
της ιστορίας αυτής είναι πως όταν συζητήθηκε για πρώτη φορά η προοπτική μείωσης
των αντισταθμιστικών τον Μάιο του 2015 , δεν ανέβηκαν στα κάγκελα μόνο οι
άρχοντες του Δήμου Φυλής , αλλά και κάτι άλλοι άρχοντες από την ανατολική
Αττική και από τον δήμο Αθηναίων που έχουν βολευτεί τόσα χρόνια να πετούν τα
σκουπίδια τους στην Φυλή.
Αλλά και οι
υπόλοιποι δήμαρχοι της Αττικής δεν συναίνεσαν στην μείωση των αντισταθμιστικών
προφανώς για τον ίδιο λόγο..
Το
κείμενο δεν γράφεται για ιστορικούς λόγους. Γράφεται για να καταλάβουν όσοι δεν
έχουν καταλάβει ακόμα που οφείλεται η απαράδεκτη στάση του Δήμου Φυλής στο ζήτημα
του ΧΥΤΑ Φυλής.
Κάνουν
το κορόιδο για τον ΠΕΣΔΑ, συναινούν στην αύξηση της δυναμικότητας του ΕΜΑΚ, δεν
κάνουν τοπικό σχέδιο διαχείρισης , δεν λένε κουβέντα για την δυσοσμία που
ταλαιπωρεί και επιβαρύνει την υγεία χιλιάδων ανθρώπων, κάνουν τον κινέζο για
την WATT,
κλείνουν το μάτι για την Γ. Φάση στην Φυλή ..
Όλα
αυτά χάρη στα γενναία αντισταθμιστικά που θα πρέπει να εισπράττει τάχα ο
πολύπαθος λαός της Φυλής για την όχληση από τον ΧΥΤΑ.
Οι
άρχοντες εκεί στον δήμο Φυλής και πυρηνικό εργοστάσιο να τους βάλουν στη
κεντρική πλατεία δεν θα λένε κουβέντα
αρκεί να εισπράττουν τα αντισταθμιστικά για τον πολύπαθο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου