Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 4 Μαΐου 2019

XYTA Εκάλης! (όταν το άδικο δεν υποφέρεται)


Στην Εκάλη  ζουν οικογένειες πολιτικών ,  οικογένειες  μεγαλοβιομηχάνων , οικογένειες μεγαλογιατρών και μεγαλοδικηγόρων  και γενικά οικογένειες  της λεγόμενης καλής κοινωνίας με μεγάλα εισοδήματα .  
Θα μπορούσε ποτέ να γίνει εκεί μια χωματερή;  Φυσικά και δεν θα μπορούσε και οι λόγοι είναι ευνόητοι.  
Το ίδιο θα ίσχυε και για τα Άνω Λιόσια αν κατοικούσαν  εδώ αυτές οι πλούσιες οικογένειες.
Δεν μπορεί το παιδί του Χ πολιτικού ή του Χ βιομηχάνου να πηγαίνει στο σχολείο που βρωμάει από την διπλανή χωματερή.  Δεν γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να μην κάνουν δεξιώσεις στους κήπους τους γιατί βρωμάνε τα σκουπίδια.   Δεν  γίνεται να κρατούν κλειστές τις μπαλκονόπορτές τους  για να προφυλαχτούν από την βρώμα της χωματερής.

Ενώ οι άνθρωποι στα Άνω Λιόσια  μπορούν  να στέλνουν τα παιδιά τους στα  σχολεία που πνίγονται από την μπόχα  και  να κρατούν τις μπαλκονόπορτες τους  κλειστές.
Στα Άνω Λιόσια ζουν  άνθρωποι των «κατώτερων» κοινωνικών στρωμάτων.  Ζουν εργάτες , ζουν  «γύφτοι» και  μετανάστες .  
Αυτοί οι άνθρωποι  μπορούν άνετα να μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα στην βρώμα των  σκουπιδιών.
Αυτοί και τις αρρώστιες τις αντέχουν και την μόλυνση και την κοροϊδία. Αρκεί το κράτος και  τα όργανα της αυτοδιοίκησης  (τρομάρα τους) να βρουν τρόπο να τους εξαγοράσουν τις συνειδήσεις.
Γι αυτό δίνουν τα αντισταθμιστικά με το τσουβάλι και γι αυτό κάνουν τα στραβά μάτια στο όργιο της διαφθοράς που γίνεται στον δήμο Φυλής.
Γι αυτό προστατεύουν τους δημάρχους τύπου Παππού που κρύβει από τους κατοίκους τα στοιχεία για την μόλυνση από την χωματερή. Τους προστατεύουν για να προστατέψουν τις «Εκάλες» τους.
Όμως τους διαφεύγει κάτι.
Μπορεί η μπόχα κάποια  στιγμή να συνηθίζεται από τους ανθρώπους , αλλά το άδικο δεν συνηθίζεται ποτέ.
Ας το έχουν υπόψη τους αυτοί που θέλουν να κάνουν και νέα χωματερή στην Φυλή που είναι "μνημείο περιβαλλοντικού χάους , αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου για τι 3 επόμενες γενιές" .
Το άδικο δεν υποφέρεται . Να το θυμούνται αυτό. 

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου