Προσπαθώ να βρω τα οφέλη της συνένωσης του Καματερού με το δήμο Αγίων Αναργύρων μέσω του προγράμματος Καλλικράτη και πραγματικά δεν βρίσκω κανένα .
Το πρόγραμμα Καλλικράτης εφαρμόστηκε για καθαρά δημοσιονομικούς λόγους . Στόχος ήταν η εξοικονόμηση πόρων μέσω του περιορισμού του λειτουργικού κόστους των δήμων . Πίστευαν ότι με τη συνένωση των δήμων θα προκύψουν καλλίτερες οικονομίες κλίμακας σε οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους.
Φούμαρα .. Τίποτα δεν έγινε από όλα αυτά . Ο Καλλικράτης είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργήσουν δήμους Φρανκενστάιν συνενώνοντας δήμους άσχετους μεταξύ τους.
Όπως ο Φρανκενστάιν συνένωσε ανθρώπινα μέλη για να κατασκευάσει ένα ανθρωπόμορφο πλάσμα που θα του δώσει ζωή από το μηδέν μέσω του ηλεκτρισμού, το ίδιο έκαναν και αυτοί με τους δήμους.
Δημιούργησαν νεα μορφώματα χωρίς να υπολογίσουν τον ανθρώπινο παράγοντα.
Οι άνθρωποι έχουν συναισθηματική σχέση με τον τόπο που γεννήθηκαν ή που μεγάλωσαν.
Σε ένα παλαιότερο κείμενο μου έγραφα πως υπάρχουν πολύ σοβαρές επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το μέρος που γεννήθηκαν ή που μεγάλωσαν σαν κομμάτι του εαυτού τους.
Αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς στον τόπο τους και ο χώρος τους , τους μαγνητίζει .
Τον τόπο σου τον αισθάνεσαι σαν προσωπικό σου χώρο και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με νομοθετικές ρυθμίσεις.
Λένε πως τα αισθήματα για τον τόπο σου, σου προσφέρουν βαθιά ψυχολογικά οφέλη. Τα διάφορα μέρη με τα οποία έχουμε συνδεθεί στη ζωή μας , προκαλούν αισθήματα συναισθηματικής ασφάλειας, ηρεμίας, στοχασμού και ολοκλήρωσης.
Τα αισθήματα για τον τόπο σου, σε κινητοποιούν και σε κάνουν να γίνεσαι πιο κοινωνικό άτομο.
Αυτά δεν νομίζω πως θα απασχόλησαν τους τεχνοκράτες όταν σχεδίαζαν τις συνενώσεις των δήμων.
Εμένα μ αρέσει να μιλώ για το Καματερό. Να μιλώ για τα σχολεία μας , τα καφενεία μας ,τα μπακάλικά μας τις γειτονιές μας και τους ανθρώπους που γνωρίσαμε και μεγαλώσαμε μαζί.
Να κουβεντιάζουμε για τα προβλήματά μας σαν άνθρωποι της ίδιας κοινότητας, είτε αυτή η κουβέντα γίνεται στο καφενείο , είτε στα δημοτικά συμβούλια .
Προσωπικά όταν παρακολουθώ τις συζητήσεις που γίνονται στο δημοτικό συμβούλιο Αγίων Αναργύρων – Καματερού ξενερώνω απίστευτα .
Οι περισσότερες συζητήσεις δεν με αφορούν καθόλου. Δεν θέλω να προσβάλω κανένα δημοτικό σύμβουλο ή τον δήμαρχο, αλλά αυτό αισθάνομαι.
Εγώ θα εξακολουθώ να αισθάνομαι Καματεριώτης 100 συνενώσεις να γίνουν. Και τον καλύτερο δήμαρχο να είχαμε (λέμε τώρα..) εγώ θα ήθελα δήμαρχο Καματεριώτη.
Με επιστημονικούς όρους το φαινόμενο λέγεται «τοποφιλία» και οι επιστήμονες έχουν καταγράψει αυτή τη νοσταλγική αντίδραση των ανθρώπων για τον τόπο τους με τη χρήση μαγνητικών τομογραφιών στον εγκέφαλο.
Εμένα το Καματερό μ αρέσει πολύ και ας το λένε υποανάπτυκτο γιατί δεν έχει πολλές υποδομές που θα έπρεπε να έχει .
Το θεωρώ από τις καλύτερες περιοχές της Αττικής γιατί είναι και πόλη και χωριό ταυτόχρονα.
Πιστεύω πως το Καματερό έχει τεράστια πλεονεκτήματα συγκριτικά με όλους τους δήμους της δυτικής Αθήνας συμπεριλαμβανομένων και των Αγίων Αναργύρων.
Η συνένωση με τον δήμο Αγίων Αναργύρων αποτελεί βαρίδι για την ανάπτυξη του Καματερού.
Στο Καματερό έχουμε και το ανθρώπινο δυναμικό και τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ο τόπος για να κάνουμε ένα δήμο σαν αυτό που θέλουμε εμείς και όχι σαν αυτό που μας επιβάλουν .
Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου