είναι το ατομικό βόλεμα σπουδαιότερο από την ίδια την ζωή; (σκέψεις περί ατομικών και συλλογικών ευθυνών)

Την ιστορία δεν την υφιστάμεθα μόνο αλλά την κάνουμε. Είμαστε διπλά μπλεγμένοι στο ιστορικό γίγνεσθαι: Ως υποκείμενα , στο βαθμό που ενεργούμε ενσυνείδιτα ή και ασυνείδητα  , και ως αντικείμενα , στο βαθμό που οι πράξεις των άλλων δεν μας αφήνουν ανεπηρέαστους , ακόμα και στην περίπτωση που πάρουμε τα μέτρα μας , ωστε να ελαχιστοποιήσουμε τις επιρροές.

                                                                                                                                 Βασίλης Ραφαηλίδης

Έχω στο μυαλό μου τους ανθρώπους που ζουν στα Ανω Λιοσια και στην Φυλή , αλλά και τους δικούς μου τους συγχωριανούς  που ζουν στο Καματερό , τους άλλους στον Ασπρόπυργο κλπ.

Όλους αυτούς δηλαδή που υφίστανται -άλλος  λιγότερο και άλλος περισότερο - τις συνέπειες από την εγκατάσταση της χωματερής.

Αναρωτιέμαι -πολλά χρόνια τώρα- γιατί στην μεγάλη τους πλειοψηφία οι άνθρωποι αυτής της περιοχής είναι τόσο αδιάφοροι για αυτό που τους συμβαίνει ;

Φταίει   ο εκμαυλισμός από τα τεράστια ποσά των αντισταθμιστικών; Φταίει η απογοήτευση από τις αποτυχίες των κινημάτων;  Φταίει ο ωχαδερφισμός ; Φταίμε εμείς οι λίγοι που ασχοληθήκαμε τόσα χρόνια και δεν τα καταφέραμε να εμπνεύσουμε τους πολλούς;

Υπάρχουν πράγματα που δεν τα κάναμε καλά και απογοητεύσαμε; Μήπως θα έπρεπε να έχουμε κάνει κάτι άλλο;

Μπορεί να φταίνε και όλα αυτά μαζί,  ή μπορεί να υπάρχουν και άλλα τόσα που δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή την στιγμή ,  αλλά αν θέλουμε να είμαστε τίμιοι θα πρέπει να αναλλογιστούμε και τις προσωπικές μας ευθύνες.

Ζω στην περιοχή απο μικρό παιδί και ξέρω πάρα πολλούς ανθρώπους που γνωρίζουν το πρόβλημα της χωματερής και τις συνέπειές του στην υγεία των ίδιων και των οικογενειών τους  αλλά και την υποβάθμιση της περιοχής που ζούν.  

Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν  κοινωνικές ευαισθησίες και άλλους που συμμετέχουν σε κοινωνικές οργανώσεις  όλων των επιπέδων. Απο το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου ως το περιφερειακό συμβούλιο.

Και όμως οι άνθρωποι αυτοί  τόσα χρόνια τώρα δεν θυσίασαν ούτε   δυο ώρες από την ζωή τους για  να έρθουν  σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την χωματερή .

Υπήρξαν άνθρωποι που άλλα έλεγαν την μιά μέρα και άλλα ψήφιζαν τη άλλη μέρα στο περιφερειακό συμβούλιο.  

Υπήρξαν βέβαια και χειρότερα. Υπήρξαν και άνθρωποι που <<πούλησαν>>  την συμμετοχή τους στο κίνημα για να ωφεληθούν ποικιλοτρόπως.

Έχω ακούσει πάρα πολλούς ανθρώπους να λένε πως συμμετείχαν στην διαδημοτική επιτροπή του 2005 (ακόμα και ο ίδιος ο δήμαρχος το έχει πει!!!!!) και είναι βέβαιο πως και στο μέλλον θα βρεθούν αρκετοί που θα λένε πως συμμετείχαν στο ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.

Υπήρξαν πράγματι άνθρωποι από τα ‘Ανω Λιόσια που πέρασαν από το ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και σήμερα συνεργάζονται με τον Παππού και τον Μπουραίμη . Δηλαδή με τους ανθρώπους που ήταν δήμαρχοι  τα τελευταία 20  χρόνια στην περιοχή και έχουν τεράστιες ευθύνες για το έγκλημα της χωματερής.

Δυστυχώς.  Σήμερα υπάρχουν άνθρωποι της αριστεράς στην περιοχή που επιχειρούν να σύρουν τον ΣΥΡΙΖΑ και σε εκλογική σύμπαρξη με τον νυν δήμαρχο της Φυλής. Δεν τους ενδιαφέρει ο διασυρμός του κόμματος που ανήκουν αλλά η εξυπηρέτηση των δικών τους προσωπικών σχεδίων.

Ο δήμαρχος την ξέρει καλά την δουλειά με την αριστερά.. Ξέρει τι πρέπει να κάνει για να μην βρίσκει τους αριστερούς μπροστά του.  Όλοι ξέρουν πως νοικιάζει κτήριο για να στεγαστούν το Σωματείο γυναικών Φυλής , η Λαική επιτροπή , το Συνδικάτο οικοδόμων , οι Συνταξιούχοι ΕΒΕ , η Λαική Συσπείρωση κλπ. Οργανώσεις δηλαδή που είναι υπό την επιρροή του ΚΚΕ.

Όμως όσο καπάτσος και να είναι ο τοπικός δήμαρχος , όσο πειθαρχημένα στα κόμματά τους να είναι τα μέλη της αριστεράς , όσο βόλεμα και να υπάρχει,  το ερώτημα παραμένει..

Είναι όλα αυτά σπουδαιότερα από την ίδια την ζωή;

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς.