Αν η δυτική Αθήνα – Αττική ήταν μια διαχειριστική ενότητα (Δ Ε)..

ΔΗΜΟΣ	μόνιμος πληθ. (2011)	ΑΣΑ 2016
ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ	26.550	9.808
ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓ- ΚΑΜΑΤ.	62.529	23.793
ΑΙΓΑΛΕΩ	69.946	33.044
ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ	15.614	25.871
ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ	29.902	13.247
ΙΛΙΟΥ	84.793	31.814
ΜΑΝΔΡΑΣ-ΕΙΔΥΛΛΙΑΣ	17.885	8.847
ΜΕΓΑΡΕΩΝ	36.924	15.826
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ	139.981	61.660
ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ	58.979	20.862
ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ	39.283	22.864
ΦΥΛΗΣ	45.965	39.747
ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ	46.897	19.617
ΣΥΝΟΛΟ	675.248	327.000

Με αφορμή την συζήτηση που άνοιξε μετά την δημοσίευση της μελέτης για τα ανενεργά λατομεία,  ας ξανασκεφτούμε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα για την δυτική Αθήνα – Αττική,  αν το Περιφερειακό Συμβούλιο και ο ΕΔΣΝΑ είχαν αποδεχτεί τις προτάσεις για την σύσταση διαφορετικών διαχειριστικών ενοτήτων (Δ.Ε).

Η δυτική Αθήνα – Αττική με 13 δήμους και 675.000 πληθυσμό ,  το 2016 είχε 327.000 τόνους αστικά απόβλητα σε σύμμεικτη μορφή (πράσινο κάδο).

Σκεφτείτε πόσο πιο εύκολο θα ήταν , αυτή η Δ.Ε να μειώσει  τις ποσότητες των συμμείκτων και από 327.000 τόνους να τις φτάσει στις 150.000 τόνους.

 Να έχει δικά της συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης , τα δικά της  προγράμματα διαλογής στην πηγή, τις δικές της  μονάδες επεξεργασίας βιοαποβλήτων και υπολειμματικών συμμείκτων και δικό της χώρο τελικής διάθεσης υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).

Όμως όταν τα λέγαμε εμείς αυτά , μας κατηγορούσαν ως υπονομευτές που δεν θέλουμε να εγκριθεί το ΠΕΣΔΑ...

Σε ότι με αφορά , επέμενα και θα εξακολουθώ να επιμένω. Αν η δυτική Αθήνα – Αττική γίνει μια Δ.Ε, τότε  μπορεί να λύσει μόνη της τα δικά της προβλήματα .

Η δυτική Αθήνα – Αττική δεν μπορεί πλέον να δέχεται τα σκουπίδια όλης της Αττικής. Αυτό είναι και κοινωνικά άδικο , είναι και αδιέξοδο. 

Θωμάς του Εμμανουήλ  Μπιζάς.