Από τα εργασιακά δικαιώματα σε «εργασία πατίνι», του αντιπεριφερειάρχη Γιώργου Γαβρίλη

Η προσπάθεια γίνεται από την δεκαετία του '90 όμως στα χρόνια της μνημονιακής περιόδου ο κόσμος της εργασίας βρέθηκε στο στόχαστρο βίαιων αναδιαρθρώσεων και ανατροπών, που λαμβάνει χαρακτηριστικά ιστορικής ρεβάνς σε βάρος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων.

Μία από αυτές, ενδεικτική και αποκαλυπτική της κατάστασης που υπάρχει στην αγορά εργασίας, είναι το φαινόμενο πολλά καταστήματα “café” ή πρόχειρου φαγητού να χρησιμοποιούν για τις παραδόσεις τους νεαρά άτομα («ντελιβεράδες») πάνω σε τροχοπέδιλα («πατίνια»).

Τελευταία η πρακτική αυτή έκανε την εμφάνιση της και σε καταστήματα του Πειραιά.

Πέρα από τους προφανείς κινδύνους ατυχήματος για το προσωπικό, που κινείται διασχίζοντας κεντρικές οδούς, η πρακτική αυτή προσβάλλει την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα των εργαζομένων.

Πίσω από τις όποιες απόψεις περί «εκκεντρικότητας» και πρωτότυπων ιδεών που οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων δήθεν εφευρίσκουν για να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά, κυρίως υποκρύπτεται η εντατικοποίηση της εργασίας, η βαθιά περιφρόνηση προς κάθε κανόνα ασφάλειας και τελικά μετατρέπει τον ίδιο τον εργαζόμενο σε προϊόν που «λανσάρεται και πλασάρεται».

Απέναντι στα φαινόμενα αυτά και κυρίως στις αντιλήψεις που φέρουν για την εργασία και τον εργαζόμενο πρέπει όλοι να σταθούμε απέναντι, είτε έχουμε τυπική αρμοδιότητα, είτε όχι. Τα αρμόδια Υπουργεία, οι Αυτοδιοικητικοί Φορείς, τα συνδικάτα, οι επαγγελματικές οργανώσεις στον κλάδο πρέπει να απαιτήσουμε να σταματήσουν θέτοντας φραγμό στην εξαχρείωση των όρων και συνθηκών εργασίας, της αξιοπρέπειας και της προσωπικότητας των εργαζομένων.

Στον Πειραιά έχουμε δοκιμάσει με επιτυχία να πετύχουμε ευρύτατες συνεννοήσεις σε δύσκολα και σύνθετα θέματα. Είναι βέβαιο ότι μπορούμε και εδώ.