Όταν εμείς αλλάζαμε την ροή των ποταμών οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια . Τον κακό μας τον καιρό.

Την υπερφίαλη φράση  « Όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια»,  την έχουν πει για κάτι «σπουδαίες» προσωπικότητες στην Ελλάδα όπως ο αρχιφασίστας  Παπαδόπουλος , ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ο Θεόδωρος Πάγκαλος .

Όμως κακά τα ψέματα . Έτσι υπερφίαλα και βλακωδώς  σκεπτόμαστε πολλοί από εμάς  και για αυτό η φράση για τους Παρθενώνες και τα βελανίδια εξακολουθεί να λέγεται από ανθρώπους κάθε μορφωτικού επιπέδου , κοινωνικής τάξης και ιδεολογικοπολιτικής απόχρωσης .

Σκέφτομαι πως αυτοί οι τύποι που πήγαν και μπάζωσαν τα ρέματα εκεί στην Μάνδρα  της Αττικής για να χτίσουν εργοστάσια και σουπερ μάρκετ  θα είχαν σίγουρα  πολιτικές πλάτες σαν του Παπαδόπουλου και σαν του Πάγκαλου  που ήταν για χρόνια το γενικό κουμάντο και ο godfather  στην ευρύτερη περιοχή της δυτικής Αττικής.

Δεν χτίζεις αυθαίρετο εργοστάσιο στην κοίτη του ποταμού χωρίς πολιτικές πλάτες και χωρίς να λαδώσεις  τεχνικές υπηρεσίες , πολεοδομίες και ανθρώπους της Ελληνικής δικαιοσύνης (που κάποιοι επιμένουν πως  πρέπει να την εμπιστευόμαστε).

Αυτοί  είμαστε οι απόγονοι του Περικλέους που έχτισε τους Παρθενώνες . Τζαμπατζήδες και κουτοπόνηροι  που κτίζουμε εργοστάσια στις φυσικές ροές των ποταμών που έκαναν εκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστούν, πιστεύοντας πως μπορούμε εμείς με το αυθαίρετο  να αλλάξουμε το ρου των ποταμών και μετά καταστρεφόμαστε.

Και καλά οι εργοστασιάρχες . Εμείς οι "λαϊκοί" απόγονοι τι κάνουμε;  Αν δούμε κανένα άνθρωπο να αγωνίζεται  για το περιβάλλον (πχ για τις χωματερές για να μην ξεχνάμε και τα κουσούρια μας) , τον χαρακτηρίζουμε στην καλύτερη περίπτωση γραφικό και στην χειρότερη ύποπτο .

Μετά όταν μας βρει το κακό χτυπιόμαστε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες  που δείχνουν τα κατεστραμμένα σπίτια μας  και βρίζουμε όποιον μας βολεύει κάθε φορά..

Δειλοί και άβουλοι και μοιραίοι όπως έλεγε ο μεγάλος Κώστας Βάρναλης . 

Θωμάς του Εμμανουήλ Μπιζάς.