Το πορτρέτο
του ελέω... χωματερής ρυθμιστή της ζωής στο λεκανοπέδιο Αττικής
Ποια
αδυναμία μετέτρεψε τον Ανακιν Σκαϊγουόκερ, στον «Πόλεμο των Αστρων», σε Νταρθ
Βέιντερ; Αυθεντική απάντηση δικαιούνται να δώσουν ο Τζορζ Λούκας και ο Νίκος
Παπαδήμας, ο δήμαρχος των Ανω Λιοσίων. Τα Ανω Λιόσια έχουν ελάχιστη σχέση με τα
άστρα και μεγαλύτερη με τους διάττοντες αστέρες που διεκδικούν ρόλο στον
«Πόλεμο των Απορριμμάτων».
Ο κ. Παπαδήμας από φέρελπις δημοτικός άρχων -
πρωτοεξελέγη σε ηλικία 28 ετών το 1990 - κατέληξε σήμερα στα 43 του χρόνια να
μην μπορεί να κάνει βήμα χωρίς να τον ακολουθεί εισαγγελέας. Αμφιλεγόμενη
προσωπικότητα, κινήθηκε στη λεπτή γραμμή που χωρίζει την ανάπτυξη από την υστέρηση,
το δημόσιο συμφέρον από την προσωπική φιλοδοξία. Παλαιότερος υπουργός ΠΕΧΩΔΕ
τον χαρακτήριζε «πρίγκιπα της Αυτοδιοίκησης» για την εξυπηρέτηση που προσέφερε
στην Αττική με τη λειτουργία της χωματερής. Αλλοι τον αντιμετωπίζουν σαν τον
βαρόνο των σκουπιδιών, σαν σύγχρονο Αυγεία που δεν κάνει τίποτε χωρίς
αντάλλαγμα. Αυτή η απεργία στη χωματερή των Ανω Λιοσίων είναι ίσως η μοναδική
στην οποία ο κ. Παπαδήμας δεν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Τουλάχιστον προς το
παρόν.
Ο κ. N.
Παπαδήμας το έχει διαψεύσει, αλλά τόσο το ΥΠΕΧΩΔΕ όσο και οι κάτοικοι της
περιοχής υποστηρίζουν ότι ο δήμος έχει συνάψει μυστική συμφωνία με την ΕΥΔΑΠ
για τη μεταφορά λυματολάσπης στη χωματερή ως το 2010. Ο κ. Παπαδήμας είναι
γέννημα θρέμμα των Ανω Λιοσίων. Ο πατέρας του, ψυκτικός αυτοκινήτων, τον μύησε
από μικρό στο επάγγελμά του αλλά πέθανε νωρίς. Ο γιος του έγινε δικηγόρος
διατηρώντας δύο γραφεία. Φαίνεται όμως ότι άλλο σαράκι έτρωγε τον κ. Παπαδήμα.
Το 1990 του δίδεται η ευκαιρία να διεκδικήσει τη δημαρχία των Ανω Λιοσίων. Το
τοπικά στελέχη του ΠαΣοΚ αλληλοσπαράσσονταν και για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο,
λένε στα Ανω Λιόσια, ο κ. A. Τσοχατζόπουλος κάλεσε τους
διεκδικητές του θώκου και τους υπέβαλε μόνο μία ερώτηση: «Τι επάγγελμα
κάνετε;». Μεταξύ ενός ταπετσέρη, ενός δασκάλου και ενός πολιτικού
μηχανικού, το χρίσμα κέρδισε, φυσικά, ο δικηγόρος.
Αν και
νεαρής ηλικίας, ο κ. Παπαδήμας διεξήγαγε μια ευφυή προεκλογική εκστρατεία
ποντάροντας πάνω στα δύο ζητήματα που «έκαιγαν» τους κατοίκους της περιοχής: τα
σκουπίδια και τους Τσιγγάνους. «Δεν θα επιτρέψω να είμαστε το αποχωρητήριο
της Αττικής» έλεγε στους συντοπίτες του και αυτοί τού εμπιστεύτηκαν τις
τύχες τους σε ποσοστό 54%. Σύντομα ανακάλυψε ότι τα σκουπίδια έφερναν λεφτά, τα
λεφτά εξουσία, όσο για τις κατηγορίες περί ρατσισμού, απλώς τις αγνοούσε, αφού
η πλειονότητα των κατοίκων δεν ήθελε να μένει σε τσιγγανούπολη.
*Διανομή
οφικίων
Το άστρο
του, σε συνδυασμό με το μοίρασμα οφικίων σε όσους τον αμφισβητούσαν, επισκίασε
όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις της περιοχής. Στις επόμενες τρεις αναμετρήσεις
αύξησε σημαντικά τα ποσοστά του: 60%, 75%, 64%. Το 2002 οι εκλογές συνοδεύθηκαν
από καταγγελίες για ελεγχόμενη σταυροδοσία, μέσω του γραφείου... Κοινωνικής
Αλληλεγγύης του δήμου. Οσο ανέβαινε η αποδοχή του, τόσο αυξανόταν η ευτυχία της
εξουσίας. Το Δημοτικό Συμβούλιο κατέληξε... διακοσμητικό - υπάρχουν καταγγελίες
συμβούλων για πλαστές αποφάσεις του οργάνου. Παράλληλα κατηγορήθηκε ότι διόριζε
υπαλλήλους στον δήμο δημιουργώντας μια άρρηκτη πελατειακή σχέση με τους
ψηφοφόρους του. Την ίδια στιγμή όμως εκτελούσε μεγάλα έργα στην περιοχή, όπως
π.χ. η ανάπλαση της χωματερής στο Σχιστό, το Θεματικό Πάρκο κ.ά. Ηταν ο
απόλυτος άρχοντας των Ανω Λιοσίων και ελέω σκουπιδιών ο ρυθμιστής της ποιότητας
ζωής στο Λεκανοπέδιο.
Πάνω απ' όλα
όμως ο κ. Παπαδήμας ήταν παιδί του συστήματος. Οταν ο κ. K. Λαλιώτης ως
υπουργός ΠΕΧΩΔΕ επεχείρησε να φτιάξει XYTA στην Αττική, άλλοι δήμαρχοι
επαναστάτησαν και άλλοι (π.χ. Αθήνα, Βύρωνας κ.ά.) αγνόησαν τις αποφάσεις για
την κατασκευή μονάδων μεταφόρτωσης των απορριμμάτων. Τη λύση έδωσαν (ξανά) τα
Ανω Λιόσια, που δέχθηκαν «προσωρινά» τα σκουπίδια όλης της Αττικής. Ο κ.
Παπαδήμας έγινε ο σύγχρονος Μίδας: Σκουπίδια έπιανε, χρυσάφι τα έκανε. Δεν
είναι μόνο τα παχυλά ανταποδοτικά τέλη που εισπράττει ο δήμος για να παραμένει
το «αποχωρητήριο της Αττικής» - 35 εκατ. ευρώ τον χρόνο, εκ των οποίων μόνο τα
16 εκατ. προέρχονται από τον Δήμο Αθηναίων - αλλά και η ανάπτυξη μιας
κουλτούρας άκριτης εκμετάλλευσης των πάντων με σκοπό το κέρδος, ως μέσο
επιβίωσης. Οι εκάστοτε υπουργοί υπέθαλψαν και καλλιέργησαν το «φαινόμενο
Παπαδήμα» εξαιτίας της αβελτηρίας με την οποία αντιμετώπισε η πολιτεία το θέμα
της διαχείρισης των απορριμμάτων.
*Δημοτικές
επιχειρήσεις
Τα έσοδα του
δήμου ακολουθούσαν την αυξητική τάση των τόνων των απορριμμάτων και η ευμάρεια
δημιούργησε την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας. Ο κ. Παπαδήμας ίδρυσε δημοτικές
επιχειρήσεις, διόγκωσε το προσωπικό τους, έπαιρνε δάνεια, έφτιαξε ραδιοφωνικό
σταθμό («Ξένιος»), γήπεδο επαγγελματικών προδιαγραφών και ενίσχυσε την τοπική
ποδοσφαιρική ομάδα, τον Ακράτητο, που ανέβηκε σε χρόνο-ρεκόρ στην A' Εθνική.
Στενός φίλος του κ. Θ. Μητρόπουλου (κατηγορήθηκε για σχέσεις με
την «παράγκα»), αργότερα τσακώθηκαν, αλλά τότε στεκόταν αυτόνομα στον χώρο.
Εγινε πρόεδρος της Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αττικής. Το μότο του ήταν
«γρήγορη ανάπτυξη», αλλά ο δήμος σύντομα έγινε «κόκκινος» - στην αργκό της
Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν υποδηλώνεται ιδεολογία αλλά υπερχρέωση. Με πολιτικές
παρεμβάσεις (λόγω σκουπιδιών) το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων δεν παρακρατούσε
τα χρωστούμενα και έτσι ο κ. Παπαδήμας κάλυπτε τις υπέρογκες δαπάνες του.
Παράγοντες της Αυτοδιοίκησης υποστηρίζουν ότι ακόμη και οι παίκτες και οι
προπονητές του Ακράτητου (κάποιοι αποκτήθηκαν με ιλιγγιώδεις οικονομικά
μεταγραφές) πληρώνονταν από τις δημοτικές επιχειρήσεις!
Το
οικοδόμημα του κ. Παπαδήμα εξελίχθηκε σε πίθο των Δαναΐδων: όσα χρήματα κι αν
έβαζε δεν αρκούσαν. Ο σεισμός του 1999, με τις τραγικές του συνέπειες,
δημιούργησε μια νέα ευκαιρία ανάπτυξης για τον δήμο και έβγαλε στην επιφάνεια
τα καλά στοιχεία στον χαρακτήρα του δημάρχου. Ο κ. Παπαδήμας αποφάσισε - ορθώς,
λένε άνθρωποι που αναμείχθηκαν στις προσπάθειες αποκατάστασης των σεισμοπαθών -
να λύσει κεντρικά το θέμα. Εφτιαξε μια εταιρεία στην οποία οι σεισμόπληκτοι
παραχώρησαν το δικαίωμα στην αποζημίωση, στο δάνειο καθώς και στη γη με
αντάλλαγμα να απαλλαγούν από τη γραφειοκρατία και να αποκτήσουν ένα νόμιμο
σπίτι σε μια εκ νέου σχεδιασμένη πόλη. Με κοινοτικά χρήματα ενίσχυσε και το
σαθρό έδαφος της περιοχής. Το σχέδιο ήταν πολύ φιλόδοξο και ο κ. Παπαδήμας
μάλλον υποτίμησε τις δυσκολίες του εγχειρήματος. Το έργο έμεινε μισό.
*
Οικονομικές ατασθαλίες
Εν τω
μεταξύ, τα ελλείμματα του δήμου διογκώνονταν. Οπως έχει παραδεχθεί ο ίδιος σε
συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, φθάνουν τα 150 δισ. δρχ. Ο Δήμος Ανω
Λιοσίων μπήκε στο στόχαστρο του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, οι
οποίοι εντόπισαν οικονομικές ατασθαλίες και μια περίεργη διαδρομή μιας επιταγής
ύψους 10 εκατ. ευρώ, από το τέλος που είχε επιβάλει στον ΟΔΔΥ, η οποία έφθασε
στα ταμεία του δήμου μέσω... Ελβετίας.
Ο κ.
Παπαδήμας «πνίγεται» από το ίδιο του το δημιούργημα. Απολύει υπαλλήλους, πωλεί
τον Ακράτητο - μια υπόθεση που εκκρεμεί, αφού η Επιτροπή Επαγγελματικού
Αθλητισμού δεν επέτρεψε τη μεταβίβαση των μετοχών στον γιο του κ. M. Ψωμιάδη,
Σταύρο (τώρα προεδρεύει ο κ. Π. Δημαράκης, στενός φίλος
της οικογένειας Ψωμιάδη). Εν τω μεταξύ η ομάδα απαξιώνεται· στον τελευταίο
αγώνα προ δύο εβδομάδων έκοψε 176 εισιτήρια. Στις δημοτικές επιχειρήσεις
επικρατεί αναβρασμός καθώς καθυστερούν οι καταβολές των μισθών. Σύμβουλοι του
συνδυασμού του εμφανίζονται δυσαρεστημένοι. Με αυτά τα δεδομένα ο κ. Παπαδήμας
κάνει ό,τι μπορεί: προσπαθεί να εμποδίσει τη δημιουργία XYTA στον Δήμο Φυλής
για να μη χάσει τα ανταποδοτικά τέλη και να εξυγιάνει τις επιχειρήσεις του
δήμου.
antiligos.15 : ας είναι καλά η google και η ΔΙΑΥΓΕΙΑ . Θα έχουμε συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου