Πρωινό της 17ης Νοέμβρη του 2015. Κάτω από τα σκαλιά της εισόδου του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης, το κορίτσι που έσερναν τότε οι ασφαλίτες, ώριμη γυναίκα σήμερα, 42 χρόνια μετά, δέχεται επίθεση από διάφορα περίεργα άτομα. Ο λόγος; Συμμετέχει στην αντιπροσωπία του ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρεί να καταθέσει στεφάνι στο λιτό μνημείο για την εξέγερση.
Πρόκειται για τη Ρία Καλφακάκου, φοιτήτρια τότε, καθηγήτρια σήμερα, της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και δημοτική σύμβουλο Θεσσαλονίκης.
Αυτή είναι η ίδια. Οι τραμπούκοι άλλαξαν (;) χρώμα. Τότε ήταν οι αφιονισμένοι ασφαλίτες, παιδιά κι αυτά, πάνω - κάτω στην ηλικία μας, που έπειτα από την «εντολή» του εισαγγελέα να φύγουμε από το κατειλημμένο κτήριο σώοι και αβλαβείς επέπεσαν πάνω μας ή καλύτερα σ' αυτούς που έδειχνε το τεντωμένο δάχτυλο του επικεφαλής του Σπουδαστικού της Ασφάλειας.
Οι ελεγκτές των αγώνων
Τώρα το τεντωμένο δάχτυλο δεν χρειάζεται. Οι τύποι που δεν λείπουν από καμιά μαζική εκδήλωση στο πανεπιστήμιο, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, και διαπρέπουν στη γελοιοποίηση του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου (εκμεταλλευόμενοι το άσυλο που -ισχύει δεν ισχύει- το προασπίζουμε), κάνουν τη δουλειά των ασφαλιτών.Μην παραξενεύεστε. Όταν κάποιοι νεαροί «Μπέρια» σου ζητούν και ταυτότητα για να δουν ποιος είσαι όταν πας να μπεις στο Πολυτεχνείο (για να αφήσουμε ένα λουλούδι στη μνήμη του Θωμά Βασιλειάδη) ή κάποιοι άλλοι μικροί «Νετσάγεφ» σπάνε τα πάντα στο πέρασμά τους, σε τι διαφέρουν από εκείνους τους ασφαλίτες; Απλώς εκείνοι μας γνώριζαν, τους περισσότερους, και ζητούσαν ταυτότητα από τα πολύ νέα παιδιά, που άρχιζαν τότε τη βασανιστική πορεία ενάντια στη χούντα.
Ηταν πριν από 5 ή 6 χρόνια όταν άλλοι επαναστάτες, που η οργάνωση τους, η ΚΝΕ, έφυγε από το Πολυτεχνείο και στη συνέχεια το κατήγγειλε σαν προβοκάτσια, έπεσαν πάνω μας και μας έβριζαν διότι «μολύναμε» τον ιερό χώρο. Έκαναν το λάθος να σηκώσουν και χέρι. Τότε ο Νάντης Χατζηγιάννης, σύντροφός του δολοφονημένου από τη χούντα Γιάννη Χαλκίδη και καταδικασμένος σε πολύχρονη φυλάκιση, τους έκανε να μετανιώσουν.
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο, στην πορεία για τον ξεσηκωμό να συμμετέχουν λίγες χιλιάδες άτομα, το ΚΚΕ, που αποδοκίμασε τότε το Πολυτεχνείο και το σπίλωσε, να κάνει χωριστή πορεία και οι κατ' επάγγελμα «επαναστάτες» να μετατρέπουν κάθε χρόνο τον χώρο μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης σε λαϊκή αγορά ιδεοληψιών.
Δημοκρατία σε αγρανάπαυση
Συνάμα, η περίπου διορισμένη πρυτανεία καταθέτει στεφάνι στο άγαλμα του Παπαναστασίου διότι δεν τολμά να πλησιάσει στο υπό την διοίκησή της κτήριο, η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου αλλά κι οι εκλεγμένες παλαιότερα πρυτανικές αρχές εκδιώκονται από τον χώρο, κόμματα που μπορεί να μη συμμετείχαν αλλά θέλουν να τιμήσουν το Πολυτεχνείο εμποδίζονται εδώ και χρόνια να αφήσουν το λουλουδάκι τους και όλα αυτά από λίγες δεκάδες άτομα με θολωμένα μάτια, που κατ' έτος βιώνουν επί τριήμερο την επαναστατική τους ονείρωξη.Τώρα ήρθε η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ, που ως κόμμα έχει τις δικές του ευθύνες για την ανοχή του απέναντι σε αυτά που εδώ και χρόνια συμβαίνουν. Τώρα, οι «πολύ αριστεροί» άρπαξαν από τα χέρια του αντιδικτατορικού αγωνιστή Δημήτρη Δημητριάδη το στεφάνι που θα κατέθετε στο μνημείο του Πολυτεχνείου, τον προπηλάκισαν και στη συνέχεια πανηγύριζαν.
Όμως αυτά τα ίδια τα ζήσαμε κι όταν γίνονταν σε βάρος άλλων κομμάτων, οργανώσεων, σωματείων κ.λπ. Αντιδράσαμε όπως έπρεπε;
Προσωπικά νιώθω, ότι δεν έπραξα όσα μπορούσα. Κι αυτό μολονότι από το 1976 δεν συμμετέχω στις πορείες για το Πολυτεχνείο, αηδιασμένος από την καπηλεία των απόντων. Λάθος μου ίσως. Το ίδιο κάνει η πλειοψηφία των όσων πιαστήκαμε ως πρωταίτιοι.
Δυο μόλις μήνες έπειτα από τις εκλογές, οι «φωτισμένες πρωτοπορίες» των ανύπαρκτων ποσοστών μάς δείχνουν άλλο δρόμο. Τον ίδιο με κάποια παιδιά ευπόρων οικογενειών που για λογαριασμό μας (ξεχνούν βέβαια να μας ρωτήσουν) καλούν να καταστρέψουμε τα πάντα μπας κι έτσι αυτοί οι μικροί θεοί δικαιωθούν στη συνείδηση των όσων απομείνουν. Και δίνουν πατήματα στους πανούσηδες να μας κουνάνε το δάχτυλο.
Τα δικό μας όμως στεφάνι, κανένας βαρεμένος μπαχαλάκης δεν μπορεί να το καταστρέψει. Το καταθέτουμε κάθε μέρα, κόντρα σε θεούς και δαίμονες!
http://www.avgi.gr/article/6038410/poio-polutexneio-timoun-oi-apontes-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου