Αυτόνομη Ριζοσπαστική Κίνηση (Α.Ρ.ΚΙ) εκδήλωση με θέμα “Το Συνδικαλιστικό Κίνημα σήμερα”

Η Αυτόνομη Ριζοσπαστική Κίνηση (Α.Ρ.ΚΙ)  πραγματοποίησε την Παρασκευή 09.09 στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση με θέμα “Το Συνδικαλιστικό Κίνημα σήμερα”. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν μαζικά εργαζόμενοι και συνδικαλιστικά στελέχη όλων των κλάδων του Δημοσίου αλλά και εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Και οι τρεις ομιλητές -μέλη της Ε.Ε της ΑΔΕΔΥ- χαιρέτησαν το καινούριο εγχείρημα και επικεντρώθηκαν  στην ανάγκη για ριζική αλλαγή του συνδικαλιστικού κινήματος, μία ανάγκη η οποία προκύπτει μέσα από την αδυναμία των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων να εκφράσουν τους εργαζόμενους εξαιτίας των παθογενειών του παρελθόντος αλλά και των νέων συνθηκών έτσι όπως αυτές έχουν δημιουργηθεί στην εποχή των μνημονίων.

Ο Γιώργος Πετρόπουλος (Α.Ρ.ΚΙ) εστίασε στην ανάγκη για αποτελεσματική παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος σε συνθήκες μνημονίων τονίζοντας ότι ο κατακερματισμός του δε δημιουργεί τέτοιες προϋποθέσεις ενώ, αντιθέτως, πρόκειται για μια ακατανόητη και αυτοκαταστροφική επιλογή καθώς δεν συντελείται κάτω από τις αναγκαιότητες της συγκυρίας αλλά από την αναχρονιστική ιδεοληψία που απαιτεί αντιστοίχηση της συνδικαλιστική παράταξης με τον κομματικό φορέα. Αναφέρθηκε, επίσης, εκτενώς στην υποχρέωση του συνδικαλιστικού κινήματος να “υπερασπιστεί τον κόσμο της εργασίας όχι σε πολιτικό κενό” αλλά στις πραγματικές συνθήκες. 

Ο Οδυσσέας  Δριβαλάς (Ανεξάρτητη Κίνηση) αφού αναφέρθηκε στα λάθη του συνδικαλιστικού κινήματος στο παρελθόν, μίλησε για την αναγκαιότητα αναγέννησής του τόσο στο επίπεδο της μορφής των συνδικαλιστικών παρατάξεων όσο και στο επίπεδο των στόχων δηλώνοντας ότι “η στόχευση απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές χωρίς ακραίες κραυγές δημιουργεί μία ισχυρή προοπτική για τη δημιουργία μίας υγιούς, αυτόνομης, κίνησης”.

Τέλος, ο Αντώνης Κουρούκλης (Δημ. Ανατροπή) αφού εντόπισε και αυτός τα προβλήματα του συνδικαλιστικού κινήματος,  επιχειρηματολόγησε για την αναγκαιότητα να βρουν οι συλλογικότητες και τα κινήματα κοινό βηματισμό στη σημερινή συγκυρία προς όφελος των εργαζομένων.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από συνδικαλιστικά στελέχη και εργαζόμενους οι οποίες συνέκλιναν στη υποχρέωση να μπουν στην άκρη όλες οι παλιές συνδικαλιστικές πρακτικές που οδήγησαν στον κατακερματισμό του συνδικαλιστικού κινήματος  και προέβαλαν την αναγκαιότητα για τη δημιουργία μίας νέας αυτόνομης κίνησης που θα ενώνει ανθρώπους με ιδεολογικές και πολιτικές συγγένειες και θα στοχεύει στην υπεράσπιση των εργαζομένων  στις νέες συνθήκες όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη.